Het is natuurlijk vragen om problemen, de vaste critici van Dichters & Denkers vragen naar hun luie leesgedrag. Met enige schroom introduceerde ik bij hen ons zomerthema. Dat ze er de draai aan mochten geven die ze wilden. Ook dichters en denkers liggen tenslotte wel eens met een boek op het strand. En welk boek is dat dan? Welk boek wordt dat de komende zomer, of heeft hun eerder de zomer van hun leven bezorgd? De reacties stelden niet teleur. Sterker nog: nooit geweten dat de schoonzoon van Marx ooit het satirische Recht op luiheid schreef, waarin hij de vreugde van het nietsdoen propageerde. Voor de arbeiders welteverstaan. En dat een van de bekendste gedichten van Catullus gaat over wat er allemaal mis kan gaan als je te weinig om handen hebt. Buiten dat ontroert het mij als iemand schrijft: ‘Leven is werken, van vakantie word ik verdrietig.’ Al die zogenaamde ‘lekkere’ vakantieboeken, ze staan voor de meesten van ons garant voor een instant-depressie. De ware luie boeken zijn uiteindelijk toch de boeken waarvan het de moeite waard is je eraan over te geven, juist als je meer tijd dan anders voor ze hebt. Gelukkig zijn die er genoeg. Lees maar.