‘Weest u gerust, dat is niet mijn stijl mevrouw’, zei ik. ‘Maar mag ik u wat aanbieden?’ vroeg ik hoffelijk. ‘Schoft die je bent’, krijste ze over het terras, ‘je bent nog erger dan de anderen.’ Snikkend rende ze weg.
In de weken die volgden trachtte ik het genante voorval te verdringen. Tegelijkertijd betrapte ik mezelf er op dat ik mijn haar en nagels liet groeien, in het warenhuis met mijn handen door de rekken met damesondergoed ging en thuis met mascara en lippenstift begon te experimenteren. Op het laatst onthaarde ik mijn benen en stak ze in nylons.
Gisteren trippelde ik voor het eerst als vrouw door de stad. Een walgelijke ervaring. Meermalen ging ik mannen spontaan te lijf als reactie op hun goedkope avances. Geconfronteerd met hun brute kracht besefte ik dat een vrouw alleen dit probleem niet aankan. De oplossing ligt in een massale metamorfose. Alle mannen van goede wil! Ga vanaf morgen als vrouw verkleed door het leven. Dan zullen ook de viezeriken zich moeten vermommen om niet door de mand te vallen. Maar die wolven in schaapskleren zullen de grootste moeite hebben hun prooi te ontdekken. Zij zullen niet langer alleen op het uiterlijk kunnen afgaan want iedereen lijkt nu een vrouw. Zij zullen plotseling gesprekken moeten voeren en dieper moeten graven.
En dan pas krijgen vrouwen hun verdiende loon.
Rubriek
Macho’s in schaapskleren.
Op het terras waar ik geregeld mijn glas Bordeaux drink, was nog maar een stoel leeg. ‘Is deze plaats vrij?’ informeerde ik bij een betoverende blonde verschijning. Ze knikte schuchter. Ik sloeg mijn avondkrant open en wenkte de ober. Nog voordat ik met lezen kon beginnen, voelde ik een ruk aan mijn mouw. ‘Mijnheer’, sprak mijn tafelgenote, ‘ik wens geen gedonder! Ik heb mijn buik vol van incest, verkrachting en ongewenste intimiteiten.’
www.groene.nl/1994/17