Rome – Emmanuel Macron had wat recht te zetten met Italië, want tussen Parijs en Rome botert het al een tijd helemaal niet. De onmin gaat vooral over het gepingpong met Afrikaanse bootvluchtelingen aan de Italiaans-Franse grenzen in de Alpen. De Franse gendarmerie stuurt ze steeds knalhard terug, Italië is het arrogante gepraat uit Parijs beu; enerzijds het geheven vingertje naar Italië, anderzijds zelf niet bereid om er ook maar ééntje op te nemen.
En het Frankrijk van Macron is op zijn beurt weer verbolgen over de toenaderingspogingen tussen de Italiaanse Vijfsterrenbeweging en de Franse gele hesjes. Om die reden had Frankrijk een maand geleden zelfs zijn ambassadrice in Rome eventjes teruggetrokken, een diplomatieke straf die sinds 1940 niet meer was voorgekomen. Alle aanleiding dus om eens iets op te helderen, met de Europese verkiezingen in mei in het verschiet.
Afgelopen zondagavond koos Macron daarvoor zijn verrassende eigen podium, voorwaarden en gesprekspartner. Tv-presentator Fabio Fazio, zeg maar de Italiaanse Matthijs van Nieuwkerk, werd opgetrommeld om naar het Élysée te vliegen en daar een devoot interview met Macron af te nemen, beiden sportief gezeten op een krukje in een doorloop van het presidentiële paleis. Jongens onder elkaar, dat was het bedoelde imago, al is Macron de president van Frankrijk, en al is Fabio Fazio (54) waarschijnlijk de bestbetaalde presentator van enige publieke omroep waar ook ter wereld. Voor één praatprogramma per week krijgt Fazio van de Italiaanse belastingbetaler de komende vier jaar tweeënhalf miljoen euro per jaar.
Macron had één heel duidelijke boodschap aan Italië: het Italië van deze regering, van de Salvini’s, de Grillo’s en zijn Vijfsterrenbeweging, is niet het echte Italië. En wat het echte Italië is, bepaal ik, monsieur le président. Van jeugdherinneringen aan reisjes naar de Romeinse oudheid en tripjes naar Toscane, naar zijn eerste optreden als acteur in een stuk van de grote Eduardo De Filippo (‘daar leerde ik mijn vrouw Brigitte kennen’), en zijn daaruit voortvloeiende liefde voor Napels, ‘de enige Europese hoofdstad samen met Parijs, zoals Stendhal al zei’. Niet Rome, waar de huidige regering zit.
Ook verheugde Macron zich zeer op de viering van de vijfhonderdste sterfdag van Leonardo Da Vinci in Parijs, op 2 mei aanstaande. Hij had de Italiaanse president Sergio Mattarella erbij uitgenodigd, want Da Vinci dient natuurlijk in Parijs te worden herdacht. En het lachje erbij was de ware boodschap.