Kuala Lumpur – ‘Wat heb je gegeten?’ Als Maleisiërs een praatje maken hebben ze het niet over het weer maar over culinaire ervaringen. Dat kan een nasi lemak zijn, het nationale gerecht. Of de roti canai, het brood dat de immigranten uit het Indiase Tamil Nadu ooit hebben geïntroduceerd. Of de Chinese hokkien mie. Rojak, misschien, specialiteit van de Indiase moslims. ‘Restoran’ is het woord dat je overal ziet wanneer je rondrijdt. Uit eten is de norm in de keuken van de wereld.

Eten is ook de smeerolie van dit multiculturele land, waar de nationale vlag met het oog op de viering van de onafhankelijkheid overal wappert, op bomen, op auto’s en op de wolkenkrabbers. Het beste symbool van de voorspoed staat in het oude moederland: in Londen wordt het immense Battersea Power Station verbouwd met Maleisisch pensioengeld, met als neveneffect dat het voor Maleisiërs wat moeilijker is geworden om bij hun pensioenen te komen.

Het leven in Kuala Lumpur is duurder geworden dan in menige westerse hoofdstad. Geen product is door de jaren sneller in prijs gestegen dan de durian. Deze ‘king of fruits’ wordt verkocht in stalletjes langs de weg en jaren geleden kon je voor tien euro een kofferbak vullen. Tegenwoordig heb je dat geld nodig om er eentje te kopen. Duriankwekers lopen binnen; duriandiefstal tiert welig. In het Westen wordt deze stekelvormige vrucht van oudsher geassocieerd met de onwelriekende geur, maar in Maleisië is het zoete vruchtvlees een delicatesse.

De reden voor deze inflatie is eenvoudig te verklaren: export. Steeds meer landen ontdekken de durian, meestal dankzij de Chinese diaspora. China zelf is een grootafnemer van durians geworden en Chinese toeristen beginnen durianboerderijen als culinaire attractie te zien. Ook in India groeit de interesse in de durian, zeker sinds het geloof is ontstaan dat het de vruchtbaarheid ten goede komt. Zwangere vrouwen in Maleisië mijden de vrucht juist.

De Maleisische regering stimuleert de export en wil meer durianboerderijen aanleggen. Het behoort tot het streven om de economie van de olierijke natie zoveel mogelijk te diversifiëren. Voor de Maleisiërs is het een rare gewaarwording. De vrucht die eens zo gewoon was, krijgt nu de status van luxeproduct. Onder het motto ‘make way for the king’ heeft de Maleisische McDonald’s de Durian McFlurry geïntroduceerd, een soort hippe milkshake. Een passende manier om de onafhankelijkheid te vieren.