Wat leuk om jou weer ‘s aan de telefoon te hebben! Heb je getennist? Dat is pas vanávond lieve schat. Ik ben net naar een penthouse wezen kijken. Penthouse? Dan heb je toch geen contact meer met moeder aarde? Ik zie jóu toch twee keer in de week? Het lijkt me juist zo heerlijk als je in de polder woont, om wat in die klei te kunnen rommelen. O nee, afschuwelijk! Nou ja, ieder zijn meug. Heb je nog gevaren? Ja, we hebben proefgevaren met computers. Oh! En? Schítterend systeem! Met dertien routes, in dertien talen… Wat? Heb je Peking-Chinees erbij of zo? We hebben: Engels, Duits, Frans, Zweeds, Fins… Fins? Ja, we krijgen nogal wat Finnen met die bloemencorso. Fins, Italiaans, eh… Tsjechisch? Nee dat niet! Eh… Japans dan? Ja! En Chinees. Hoeveel had ik er nou? Engels, Duits, Frans, Spaans, Italiaans, Russisch, Zweeds, Fins, Japans, Chinees, Nederlands, nou nog twee… Nou ja, dertien dus. Russisch! Dát komt er nog bij. En we hebben ook een veertiende route met alle items op alfabetische volgorde. Voor als je ergens vast komt te zitten. Ja, dan hoef je je even niet om de explicatie te bekommeren. 'Amsterdam is gebouwd op palen’ kun je óveral afdraaien natuurlijk. Ik ben er héél content mee! Alleen staat er geen eindpraatje op, dat is wel balen. De schippersklomp ontbreekt zeker? Jíj snapt het! Nou, ik vind het ook niet meer van deze tijd, dat je om fóóien gaat jengelen, hoor. Maar de salarissen zijn er nog wél op gebaseerd, dat is de pest. Bij ons niet. Bij júllie ja! Had je nog gekeken naar onze CAO? Die heb ik je gestuurd. Ja, ik pak ‘t effe… Ja, hier: bij artikel 3.1. staat: 'een víjf-daagse werkweek’… Maar dan wél volgens rooster: vier dagen werken, twee dagen vrij. Dus géén vijfdaagse werkweek? Dat kán toch niet in onze branche! Dan heb je altijd dezélfde dagen vrij. Stel je voor: altijd de máándag. Dat lijkt me drie keer niks. Mij ook niet! En dan: ‘zaterdagen en zondagen tellen als gewone werkdagen’. Maar we hebben wél een toelage er op. Zeveneneenhalf procent? Ja, onregelmatigheidstoeslag. Dus toch! Want wij hikken er echt tegenaan dat zondag als gewone dag wordt uitbetaald. Ja en wij hebben ook acht uur per dag gegarandeerd. Als je dat niet aftimmert, kunnen ze je op drukke dagen uren laten inhalen zonder enige vergoeding. ‘Minimale diensttijd van acht uur’ staat hier. Precies. En daar valt niet aan te tornen! Snap you? Helemaal. Maar scheelt dit nou erg met jullie voorwaarden? Wij hebben helemáál geen voorwaarden. Hè? Er moet toch íets geregeld zijn!? Nee hoor. Ze doen gewoon wat hen het beste uitkomt. Ongelooflijk! Dat is zó niet rekening houden met je werknemers. Echt armoe! En ‘t gaat steeds minder worden! 'De werknemer moet flexibel zijn’, dat is helemaal de trend. Dus elk moment dat de baas je nodig heeft, moet je ‘ja’ zeggen, anders ben je niet flexibel zeker? Werken eten slapen werken dus! Dan kun je die penthouse ook laten zitten, want naar buiten kijken is er toch niet bij. Dat hou je niet vol! En daarom is belangrijk: alle rederijen dezelfde CAO! Met normále werktijden, uitkering als je ziek wordt… Als je nóu ziek wordt, ga je er nét niet dood van. Bij jullie? Eerlijk waar! Twee jaar terug zat ik met mijn hartoperatie, nou, elke maand dat je thuis zit ga je in geld achteruit… Dan gaat het hard van je af, hè! Met een ‘d’ ja! En je gaat dan eerder aan de slag dan goed voor je is… Ik heb er een behoorlijke terugklap van gehad, want je lichaam is eigenlijk nog niet helemaal hersteld. Bij ons loopt de helft bij de fysiotherapie! Ook dat. Een goeie stoel is veel gevraagd. En dan heb je de Arbodienst, maar die kunnen weinig doen… Die kunnen niks. … als de báás het verdomt. Een trieste zaak, hè. Als je zo lang in de ziektewet loopt, dan kost dat klauwen met geld. Daar hadden ze beter een hydraulisch stuurwerk van kunnen bekostigen, toch? Wel twee! Een tenniselleboog die er al vier jaar zit, dat is toch geen luxeprobleem. Zeker niet! Hoe is nou met je arm eigenlijk? ‘t Duurt heel lang, maar ik hoop bij het nieuwe seizoen weer van de partij te zijn. Maart, april, zo? Ik hoop het. Ik zie er wel naar uit om je weer ’s tegen te komen op de gracht. Lekker recht op je af varen! En ik gillend met m'n handen in de lucht, een woonboot binnenvaren of zo! Dat is ook ’s gezellig! Ik denk trouwens dat we een brief moeten sturen naar burgemeester en wethouders van de scheepvaart. Hè? Waarom? Meer dan dertig procent van die dekkleden ligt in het water! Wat? Nee! Ik zag van de week een roeiboot bijna fináál dwars door de stenen gescheurd. Echt joh? Die ligt te klapperen tegen die muur, half onder water, en geen mens die er naar kijkt. As jij daar toevallig een steentje raakt, is de claim mooi voor jou! Ja, álles wordt bij de schipper neergelegd. En er komt steeds méér bij: partijen, bruiloften, begrafenissen, alles toch tegenwoordig. Heb je wel ’s mensen bij het Tropenmuseum afgezet? Gekkenhuis! Nee joh, er is daar nu een heel mooie steiger; daar kun je zelfs met een rolstoel op en af. Echt waar? O! Want vroeger moest je met je kop aan de wal en dan mensen over die punt laten springen en als er dan wat gebeurt, ga jij voor schut. Ik was een keer al aan de overkant en toen kwam een vrouwtje aan: 'Meneer mogen we nog mee?’ Ik strijk over mijn hart: ‘Vooruit, stap maar in.’ En plons! Koppie onder! Nee! En toen? Dus wij dat mens weer aan de wal gezet, en twee dagen later: een claim! Nee! Dan word je goeiigheid wel eventjes lelijk beloond. Ja, je strijkt ‘s met je hand over je hart… Met een ’t’! … maar dan is het wel de laatste keer geweest. Ja, zo werkt dat. Ik ben gisteren nog langs jullie gevaren, óók propvol hè. Ja, maar ik heb onze CAO wel al getekend in de bus. Nou jullie nog hè. Nou wij nog. En de rest. Misschien kunnen we weer een algemene vergadering beleggen met van die lekkere balletjes. Ja die waren goed gelukt. Wat? O, mijn vrouw vraagt wanneer je weer ‘s komt? Mét je vriend, zegt ze! Hopelijk kunnen we dan klinken op de vooruitgang in de arbeidsvoorwaarden. Wij twee hebben in elk geval een onderwerp van gesprek! We spreken elkaar. Pas goed op jezelf. ij ook.