Daniel Levitin, Een opgeruimde geest. Atlas Contact, € 29,99
Het zou natuurlijk mogelijk moeten zijn, een georganiseerd huishouden. Lege schoorsteenmantels, alleen ergens een bekertje met pennen die het doen, een la waarin alles op alfabet ligt, een kledingkast waarin courante kleding gestreken aan hangertjes hangt. En nu ik toch bezig ben: een badkamer met drie flessen shampoo-achtigen, maximaal, handdoeken in één kleur, twee stapeltjes, meer niet, nou ja, vul de rest van het huis maar in. Ik ga hier ook niet de praktijk van alledag beschrijven. De vorige keer dat in mijn huishouden iemand jarig was, trof ik mezelf de avond eraan voorafgaand aan in gevecht met halfvergane ballons en kapotte slingers. Het is dus niet dat ik ze niet kan vinden, het is meer dat ik de neiging heb alles te bewaren, waardoor ik meer dan één rommella heb, die bovendien voor de helft gevuld zijn met kapotte dingen. Terwijl één rommella, begrijp ik van de Canadese psycholoog en neurowetenschapper Daniel Levitin, normaal is. Het is zelfs de meest efficiënte manier om spullen waarvan je niet direct weet waar je ze op moet bergen, plakband, elastiek, pennen, satéprikkers, weg te stoppen.
Levitin’s boek, Een opgeruimde geest, waarin hij niet alleen uiteenzet hoe je je spullen moet ordenen om de chaos in je hoofd tegen te gaan, maar ook hoe je je moet focussen terwijl van alle kanten informatie op je af komt, is behoorlijk dik. Een beetje te dik voor mij, ik moet andere dingen doen & lezen. Ik ben vooral geïnteresseerd in het hoofdstuk ‘Je huis organiseren’. Er staan drie organisatieregels in waarvan twee mij eigenlijk niks zeggen, die hebben te maken met labellen en met standaard, ik label nooit wat en hanteer ook geen standaard. Organisatieregel 3 spreekt me wel onmiddellijk aan: Gooi weg wat je niet meer gebruikt. Ik heb hem ook meteen in de praktijk gebracht, zij het dat ik er nog een regel aan heb toegevoegd, mede met het oog op een te vieren verjaardag. Koop dingen nieuw. Met tot gevolg dat ik nieuwe slingers heb gekocht, wat een feest, wat een gemak, nieuwe pennen, heerlijk, en toen ook maar een nieuwe stofzuiger. Nu alleen nog de feestla opruimen, en de ouwe stofzuiger weggooien.
Ondertussen valt mijn oog op allerlei alarmerende uitspraken van Levitin een paar pagina’s verderop, in hetzelfde hoofdstuk nog. Dat het een duivelse illusie is om te denken dat je meer dingen tegelijk aan het doen bent. Multitasken blijkt een stresshormoon aan te maken en het vechten- of vluchtenhormoon adrenaline te bevorderen. Alles gaat ten koste van je concentratie. Maar wat heeft dat nou met het organiseren van je huishouden te maken? Ik ga nú een appeltaart bakken.