Byung-Chul Han, De terugkeer van Eros. Vertaald uit het Duits door Frank Schuitemaker (oorspr. Agonie des Eros). Van Gennep 2013
Ik schrijf voor komende week een stuk over de film Nymphomaniac van Lars von Trier, gisteren zag ik het tweede deel en daarvan ben ik nog aan het bijkomen. Ik hoop dat het lezen van dit uitgebreide essay van de naar het schijnt spraakmakende Duitse filosoof Byung-Chul Han mij op een kalme manier aan het redeneren zet. Ik bedoel denk ik: mij kalmeert. Volgens hem leven wij nu in ‘de hel van het gelijke’, voortkomend uit ‘de erosie van de Ander’. Vooralsnog ben ik vooral omtrekkende bewegingen aan het maken. Ik heb net naar de film Hemel gekeken van Sacha Polak, en wil nu eigenlijk ook kijken of ik haar korte film Drang te pakken kan krijgen. Op basis van die film dacht scriptschrijfster Helena van der Meulen: met die regisseuse wil ik samenwerken. Ik vond Hemel een erg sterke film, over seksualiteit en intimiteit, en hoe je (een 23-jarig meisje in dit geval, Hemel genaamd, intense rol van Hannah Hoekstra) daarin verdwaald kunt raken. Heel gewaagde film ook, met verpletterend lege en nare seks. Nu ligt Shame op me te wachten, van Steve McQueen, met Michael Fassbender als de seksverslaafde Brandon. Joe, de heldin van Von Trier, gaat er overigens prat op niét seksverslaafd te zijn. Ze is nymfomaan. ‘I love my cunt,’ zegt ze strijdvaardig. Straks weet ik alles weer, en heb ik het allemaal opgeschreven. Het boek dat ik met afstand het vaakst uit mijn boekenkast pak, ook nu weer: De wereld als markt en strijd van Michel Houellebecq. Ze hebben iets gemeen, de filmer en de schrijver. Ik ben er nog over aan het nadenken en lees ondertussen bij mijn Han dat de erotische communicatie bij de Grieken ook ‘allesbehalve genoeglijk’ was.