Rachel Kushner, De vlammenwerpers. Vertaling van The Flamethrowers. Nederlandse vertaling Lidwien Biekmann en Maaike Bijnsdorp. Atlas Contact 2014

Ik heb hier al zoveel over gehoord en gelezen, dat het moeilijk is om het nog onbevangen te lezen. In De Groene is het al voor de troepen uit besproken door Lynn Berger, en wat mij vooral nog bijstaat uit haar bespreking is dat ze het een ‘onvrouwelijk’ boek vond, volgens mij zowel in stijl als in onderwerp. En dat was a good thing. Nu ben ik natuurlijk echt een wijvige lezer ben ik bang (ik schreef eerst dat ik echt een wijf was, wat ik opeens toch heel gek vond staan), ik merk in ieder geval de preoccupatie van de vrouwelijke verteller met motors en races een nogal taaie aangelegenheid te vinden. Ik lees snel door en stuit dan gelukkig op relationele sores, en die vind ik redelijk boeiend. Laat ik het zo zeggen, ik vind de observaties van Reno over de liefde, en over haar prille verhouding met mede-kunstenaar Sandro mooi. En scherp. Bijvoorbeeld dit: ‘Ik zag de liefde niet als een keuze, het leek me niet dat ik kon beslissen om van deze of gene te gaan houden. Maar Sandro deed alsof hij me op straat had gezien en toen simpelweg zijn keuze had gemaakt.’

Er zit iets prettig onthechts in die observaties. Zo komt ook even de ‘erotica van de nood’ voorbij. Deze behelst dat je denkt dat je op een bepaalde manier in elkaar zit, namelijk dat je bijvoorbeeld alleen op vrouwen valt. Maar dan blijkt dat je iemand bent die zich weet te behelpen. En Reno heeft een interessante vriendin, met de geweldige naam Giddle, en die reageert heel verfrissend als Reno haar vertelt verliefd te zijn. ‘God wat erg voor je. Liefde is afschuwelijk. Het vergalt al het gewone, alles behalve zichzelf. Je wordt er knettergek van en dat allemaal voor niks, want het is één grote teleurstelling. Maar ik wens je er veel geluk mee.’

Ik ben er nog niet helemaal uit, wat ik vind, en hoe geboeid ik ben, en dat kan ook nog niet, want ik ben halverwege nu. Het gaat nogal over kunst, het mooiste wat er is, maar ook het gevaarlijkste. Voor je het weet lees je kunst over kunst over kunst, en zit je met iets van papier in je handen. Maar er komt geloof ik ook nog een politieke component aan, over onvrouwelijk gesproken.

Dat ik dit nu alvast schrijf, en het boek gauw wil uitlezen, is omdat de komende week de schrijfster naar Amsterdam komt: woensdagavond wordt ze in Museum Werf ’t Kromhout geïnterviewd door mijn collega Joost (de Vries), en de avond erop in Odeon door Niña Weijers en Simone van Saarloos. Ben heel benieuwd naar dit fenomeen dat in ieder geval in Amerika wordt gezien als dé schrijfster van het moment. Schrijfster ja, dat dan weer wel.

Rachel Kushner, De vlammenwerpers. (Atlas Contact). Paperback: € 21,99 (Engelstalig: €20,95)