Ze is niet de enige. Neem Rajae Hammadi, strijdbare twintiger en journaliste in spe. Ze werkte aan een documentaire waarin vrouwen aan het woord komen over het onderwerp. Jong, oud, één ding hebben ze gemeen: ze zijn structureel lastiggevallen. ‘Dit is de dagelijkse praktijk hoor, in Marokko’, vertelt ze boven een kop koffie in het jachtige Casablanca. ‘Veel mannen denken dat ze flirten. Maar er is een verschil tussen “mijn dag is goed omdat ik jou zie” en aanraken of beledigen. Daarom ben ik blij dat de nieuwe wet in de maak is.’
Dit wetsvoorstel werd onlangs gepresenteerd door de Marokkaanse minister van Familiezaken. Seksuele intimidatie is al strafbaar, maar als de nieuwe wet er komt wordt het nog strafbaarder. Vrouwen lastigvallen in woord, gebaar en daad, op de werkplek én in de openbare ruimte, kan dan worden bestraft met geldboetes en celstraffen tot twee jaar. Is de dader een collega of een overheidsambtenaar, zoals een politieagent? Dan kan de straf verdubbelen. Ook het openbaren van video’s en foto’s met als doel de vrouw te beschadigen wordt dan zwaar bestraft.
Het wetvoorstel is echter voorlopig ingetrokken; een speciale commissie gaat het nog eens doorlichten. Maatschappelijke organisaties hadden kritiek, ze hadden graag meegedacht over de wet. Dan had de nadruk misschien niet gelegen op repressie, maar ook op preventie. Voorlichting. Want er moet iets veranderen in het denken over vrouwen.
En ze signaleerden nog een probleem: hoe bewijst een vrouw dat ze is lastiggevallen in taxi, bus of op kantoor? Een lastige, erkennen beide vrouwen. ‘Als een vrouw aangifte doet, zal de politie haar moeten vertrouwen. Of overal camera’s ophangen.’ Weer een wanhopig lachje – niet echt reële opties. Toch prijzen ze de discussie en het feit dat de regering erkent dat er een probleem is. ‘Dat is al een grote winst.’