Raquel van Haver, Hookers in Toilets, Dancehall Version Explicit #2, 2016. Olieverf, teer, haar, gel, hars, gips, houtskool, krijt en spuitverf op jute, 100 x 100 cm © Collectie Dordrechts Museum, aankoop uit het Schefferfonds, 2017

Wie eens een bezoek bracht aan New York City, en wie toen arriveerde op het vliegveld van jfk, stond waarschijnlijk al eens voor ze stil, en misschien wel urenlang, in de rij voor de douane: de 28 panelen van een reliëf met scènes uit de stad, hoog aan de muur, gemaakt door Deborah Masters. In dikke lagen verf trekt daar een bont palet van bewoners van alle buurten van de stad voorbij aan ons, de vers gearriveerde migranten. We zien ze fietsen, basketballen, hardlopen, hangen op de hoek van een straat, in de metro of op een markt. Hier wonen wij en zo is het leven achter de Immigration Hall, laten ze zien.

Aan hen moest ik denken bij het werk van Raquel van Haver. Haar schilderijen zijn zo pasteus dat het lijkt alsof ze er met een schepje een hoop aarde op heeft omgespit: ze werkt niet alleen met olieverf en spuitbussen, maar gebruikt ook houtskool, teer, papier, as en haar. We zien onder andere scènes uit Latijns-Amerikaanse en Afrikaanse gemeenschappen, mensen op straat, mensen in de metro, in Amsterdam maar ook in Nigeria en Zimbabwe. Bij Van Haver hangen zij niet hoog in de lucht, maar staan ze recht voor je neus. Groot, soms levensgroot, en zo vol expressie en vet aangezette beweging dat hun lijven bijtijds uit de verf lijken te treden. ‘Luide schilderkunst’, noemt ze dat zelf.

Raquel van Haver, geboren in Bogota in 1989, is al jaren een ster aan het schilderfirmament – ze werd tot drie keer toe genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor de Vrije Schilderkunst, in 2012, 2013 en 2016, won De Scheffer 2017 en is nu genomineerd voor de Wolvecampprijs, waarvan de winnaar op 29 september bekend wordt gemaakt. Ze is een van de 28 Nederlandse schilders in de Meest Eigentijdse Schilderijen Tentoonstelling in het Dordrechts Museum.

En dit najaar richt ze zes zalen van het Stedelijk Museum in Amsterdam in. De show heet Spirits of the Soil en in haar nieuwe werk combineert ze ervaringen in de Bijlmer, waar ze werkt in haar atelier, met die in de barrio’s en favela’s, waarvoor ze de wereld over reist. We zien mensen uit de ‘marge van de samenleving’ – maar dat is maar net vanuit welke hoek je ze bekijkt.


Raquel van Haver, Spirits of the Soil, 25 november t/m 7 april in het Stedelijk Museum in Amsterdam; stedelijk.nl.

De Meest Eigentijdse Schilderijen Tentoonstelling, t/m 7 oktober in het Dordrechts Museum; dordrechtsmuseum.nl