In welk land is het mogelijk dat de politie de openbare orde garandeert op een volmaakt illegale plechtigheid? Dat was precies wat afgelopen zondag aan de Kade van de Zeven Martelaren in Venetië is gebeurd. Daar riep Bossi namens een kleine minderheid de onafhankelijkheid uit van een deel van de staat.
Natuurlijk, een separatistische beweging streeft per definitie een illegaal doel na. Een revolutie kan alleen haar eigen democratische legaliteit opbouwen als ze de meerderheid van het gebied dat ze onafhankelijk wil maken, achter zich heeft. Bossi’s Liga Noord heeft die meerderheid niet. Ze kreeg in de laatste verkiezingen 24 procent van de stemmen van Noord-Italië. Als die vier miljoen mensen overtuigde voorstanders van afscheiding waren geweest, zouden ze zondag met z'n allen naar de Liga-manifestaties aan de Po zijn gekomen. Volgens de meest vriendelijke schatting kwamen er maar honderdvijftigduizend. Bossi heeft dat aantal vertienvoudigd. De geboorte van zijn staat Padania is dus gebaseerd op een leugen.
Waarom heeft Bossi deze breuk met Rome geforceerd? Waarschijnlijk heeft hij zich laten meeslepen door zijn eigen gezwollen retoriek. Niet-ingewijden konden daaruit alleen maar opmaken dat een van de rijkste gebieden van Europa wordt bewoond door een leeggemolken, gekoloniseerd volk dat besloten heeft zich van zijn slavenketens te bevrijden. Zou Bossi wel eens in de echte derde wereld zijn geweest?
Bossi’s opstandige slaven zijn voornamelijk middenstanders, kleine ondernemers die zich door de belasting uitgeknepen voelen en klagen dat ze zo bedroevend weinig van hun geld terugzien. Ze hebben daar niet eens ongelijk in. Bossi heeft hun voorgehouden dat de centrale staat niet te hervormen is. De partijen in Rome, zegt hij, zullen doorgaan ons belastinggeld in de bodemloze put van het Zuiden te storten. Enige uitweg: afscheiding.
De Liga is vooral sterk in de kleine stadjes en dorpen van het Noorden. In een miljoenenstad als Milaan, gebombardeerd tot de hoofdstad van Padania, stemde in april van dit jaar maar twaalf procent op de Liga. De stedelijke middengroepen zijn ook ontevreden, maar ze vinden de vulgaire doordraver Bossi met zijn mistige mystiek niet hun ideale vertegenwoordiger.
Afscheiding zou heel nadelig zijn voor de economie van het Noorden. De belangrijkste werkgeversorganisatie wil er dan ook niets van weten. Ze is ongevoelig voor Bossi’s argument dat Italië door de schuld van het Zuiden niet op tijd - dat wil zeggen op 1 januari 1999 - klaar zal zijn voor Maastricht. Daarom moet het Noorden volgens Bossi het zuidelijk blok aan het been van zich afschudden en op eigen kracht lid worden van de Europese Unie.
Tegen intimi heeft Bossi gezegd dat hij heeft verloren als het premier Prodi lukt Italië op tijd te laten toetreden tot de Europese Monetaire Unie. Anders breekt een onoverzienbare chaos uit. Maar om op tijd in Maastricht te arriveren, wordt van de regering een titanenstrijd verwacht.