Het leverde fascinerende trucagefoto’s op. Bob Marley anno 2013 leek in deze uitgewerkte fantasie nog het meest op Billy Ocean, Jimi Hendrix oogde als een maffe opa.
Het kijken naar de foto’s riep meteen een vervolgvraag op: stel, ze zouden nog leven, hoe zouden ze anno 2013 dan klínken? In sommige gevallen is het verleidelijk voor het antwoord te luisteren naar hun nog levende kinderen, vooral als die zich in hetzelfde genre bewegen. Damian Marley, Sean Lennon, Dweezil Zappa. Een wat gecompliceerder voorbeeld is de kleinzoon van de man zonder wie zowel country als rock-’n-roll anders had geklonken: Hank Williams. Deze Hank 3 van de Williams is de zoon van Hank Williams jr. en de halfbroer van Holly Williams. En hij klinkt als het onaangepaste neefje op het familiefeest.
Zijn hele loopbaan wisselt hij al grofweg twee muziekstijlen af. Aan de ene kant maakt hij muziek in de geest van zijn grootvader. Daarnaast speelt hij lompe, zwaar op metal leunende punk met zijn band Assjack. Legendarisch is zijn optreden op het Bluesrockfestival in Tegelen in 2009. Het grootste deel van zijn optreden konden de bezoekers van het festival zich met gesloten ogen voorstellen hoe het zou zijn als Hank Williams nog had geleefd, al lijkt het misverstand aan Hank 3 te kleven dat zijn redneck-voorkomen en -opvattingen een al dan niet ironische pose zijn, wat geenszins het geval is.
Maar het laatste deel van zijn show had Hank 3 ingeruimd voor zijn andere muzikale idioom. Het sardonisch enthousiasme waarmee hij zijn grafherrie over het amfitheater uitstortte maakte het onvergetelijk. Maar de aanblik van de wegvluchtende bluesliefhebbers eveneens.
Hank 3 heeft nu twee albums tegelijkertijd uitgebracht. Het ene heet een punkalbum te zijn, het andere een puur countryalbum. De werkelijkheid is genuanceerder, voor zover die term enige betekenis heeft in het universum van Hank 3. Ja, A Fiendish Threat is een punkplaat, in de zin van: snel, agressief, eenvormig en hoorbaar geïnspireerd door punkbands uit met name de vroege jaren tachtig. Frontman Kevin van punkband 7 Seconds zingt zelfs mee. Voor de rest zijn er vrij weinig muzikanten, want Hank 3 zingt zelf, drumt zelf, speelt zelf gitaar en heeft het album ook geproduceerd en gemixt. Of nou ja: hij heeft de schuiven open gezet en vooral gezorgd dat zijn stem zo vervormd mogelijk zingt. Dat maakt het album op den duur tot een wat vermoeiend eenvormige luisterervaring, maar dat is hoorbaar ook de bedoeling: de opgeheven middelvinger van de uitvoerder is er moeiteloos bij voor te stellen. Interessant is, vanwege de primaire uitvoering ervan, dat Hank 3 bijna achteloos duidelijk maakt hoeveel country er in punk kan zitten. Zoals zijn andere, tegelijkertijd verschenen album Brothers of the 4X4 in zowel attitude, energie als eenvoud doorlopend punk uitademt. De twee zielen in het lichaam van Hank 3: het zijn er alleen in naam twee.
Hank 3, Brother of the 4X4 en A Fiendish Threat, label: Hank 3 Records / Suburban