Barcelona – ‘Als hij Franco weghaalt, maak ik hem van kant. Ik zweer het je.’ Het was geen kortstondige bevlieging, dit dreigement op WhatsApp om de Spaanse premier Pedro Sánchez uit de weg te ruimen. Manuel Murillo, een 62-jarige beveiligingsagent uit de Catalaanse stad Terrassa, was het vast van plan. Hij zou Sánchez overhoopschieten als vergelding voor de opgraving van Franco uit de Vallei der Gevallenen, het mausoleum van de dictator.
En het was ook geen loos dreigement. Murillo, zoon van de laatste falangistische burgemeester van de stad Rubí en lid van de schietclub in zijn woonplaats, had volgens de politie alles wat nodig was om zijn moordplan uit te voeren: een indrukwekkend arsenaal aan vuurwapens waaronder mitrailleurs en vier precisiegeweren met telescoopvizier. Hij had altijd al de schurft gehad aan ‘rood tuig’ als Pedro Sánchez, een ‘duidelijke wil’ om de premier te vermoorden en geen angst voor de gevolgen. Als overtuigd Franco-aanhanger en sympathisant van de ultrarechtse partij Vox maakte het hem niet uit zich op te offeren ‘voor Spanje’.
Vorige week donderdag onthulde de krant Público de arrestatie van Murillo door de Catalaanse politie Mossos d’Esquadra. De zaak was anderhalve maand lang geheim gehouden. Opvallend, in een land waar politie en justitie naar hartelust gevoelige informatie lekken naar bevriende media. Ook raar: de zaak-Murillo werd behandeld door de plaatselijke rechter in Terrassa en was niet overgenomen door de Nationale Audiëntie in Madrid, het hof voor terreurzaken en zware misdrijven.
Nog gekker: na de eerste onthullingen door Público zei de Nationale Audiëntie niets te weten van ene Murillo. Dat bleek een leugen, zoals het hof de volgende dag toegaf. De Nationale Audiëntie was wel degelijk onmiddellijk op de hoogte gebracht door de rechtbank in Terrassa, maar had geweigerd om de zaak op zich te nemen. Hier was namelijk geen sprake van een terroristische dreiging, maar slechts van een aanslag op de autoriteit. Oftewel: niet ernstig genoeg.
De Spaanse media, normaal niet vies van sensatie, toonden zich eveneens bijzonder terughoudend. Geen enkele krant uit Madrid plaatste het nieuws op de voorpagina. Commentaren uit Catalonië herinnerden aan leden van de onafhankelijkheidsbeweging die waren opgepakt voor ‘terrorisme’ omdat ze wegen hadden geblokkeerd. Ook linkse poppenspelers, twitteraars en rappers kregen het met de Nationale Audiëntie aan de stok wegens vermeend terrorisme. Blijkbaar zijn zij gevaarlijker dan een rechtse scherpschutter met een moordplan en een telescoopvizier.