Alexander Poesjkin beschrijft in zijn drama Mozart en Salieri hoe het genie en voormalige wonderkind door Salieri wordt vergiftigd. Mozarts oudere collega en concurrent pleegt de moord uit jaloezie. In de film Amadeus was dit gegeven het centrale thema. De relatie tussen de componisten was echter helemaal niet zo haatdragend, integendeel. De componisten waardeerden elkaars kwaliteiten.
In het archief van het Tsjechische Nationale Museum in Praag dook onlangs een document op dat dit beeld van de relatie tussen de heren bevestigt. Het gaat om de cantate Per la ricuperata salute di Ophelia, die Mozart en Salieri, samen met de onbekende componist Cornetti, schreven om te vieren dat de zangeres Nancy Storace na een periode van ziekte weer kon optreden. Storace, die de rol van Suzanna zong tijdens de eerste uitvoering van Mozarts opera Le nozze di Figaro, trad in 1785 weer op in Wenen, na een periode van stemproblemen.
Dankzij een digitaliseringsproject ontdekten archivarissen een afwijkende auteursnaam op de partituur. Een onafhankelijk bewijs van de echtheid is er nog niet, de vondst wordt nog nader onderzocht. Wel is inmiddels duidelijk dat de partituur in de jaren vijftig in de collectie van het archief is opgenomen. De tekst van de compositie, die ongeveer vier minuten duurt, werd geschreven door Lorenzo da Ponte. Deze dichter schreef ook de teksten van de opera’s Figaro, Don Giovanni en Cosi fan tutte. Bij het ontstaan van die laatstgenoemde opera kwamen Mozart en Salieri elkaar al tegen: Salieri begon aan het toonzetten van de tekst, maar gaf dit op. Mozart nam het project vervolgens op zich.
Mozart en Salieri zijn ten minste één keer echt elkaars concurrent geweest. Keizer Franz Joseph II organiseerde op 7 februari 1786 een soort compositiewedstrijd. In de Orangerie van slot Schönbrunn werd van Mozart de opera Der Schauspieldirektor uitgevoerd en presenteerde Salieri het werk Prima la musica e poi le parole. Door zowel een Duitstalig werk als een compositie in de Italiaanse taal uit te voeren hoopte de keizer het Duitse Singspiel te promoten. Dat mislukte echter: het publiek vond de opera van Salieri beter.