Harare – Het recept is bekend. Laat een horde agressieve oorlogs­veteranen los op de boerderij van een blanke boer, verdeel het land onder politieke medestanders en blijf in het zadel. Op deze manier klampt de Zimbabwaanse president Robert Mugabe (88) zich al ruim een decennium vast aan de macht. Mugabe, die op 21 februari zijn 89ste verjaardag viert in een voetbalstadion met zestigduizend aanhangers, werd aanvankelijk juist gezien als een groot Afrikaans staatsman toen hij in 1980 aan de macht kwam.

‘Ooit waren er 4500 blanke boerderijen in Zimbabwe, die een groot deel van de voedselvoorziening garandeerden. Nu zijn er nog geen driehonderd over’, vertelt Piet Zwanikken (50), een van de ongeveer zeven Nederlandse boeren die nog in het land actief zijn. Maar ook hij overweegt ermee op te houden. ‘De week voor Kerst ben ik op mijn boerderij beschoten. De kogel doorboorde mijn neus in plaats van mijn hoofd, het scheelde een haar of ik was dood geweest.’

Zwanikken kende de schutter, hij behoort tot een van de 29 Zimbabwaanse families die tien jaar geleden door de overheid naar zijn farm gebracht werden om er te gaan wonen en boeren. ‘We leefden in co-existentie, zoals dat wordt genoemd. Ik kreeg 29 families op mijn dak en kon alleen doorgaan met mijn tabaksplantage door deze families te gaan betalen voor het gebruik van mijn eigen grond’, aldus de Nederlander.

De landonteigeningen nemen toe nu er voor later dit jaar verkiezingen gepland staan. ‘Alsof Mugabe’s kliek nog snel van alles wil stelen voordat ze de macht mogelijk kwijtraakt aan de oppositie’, zegt een insider. Vorige week openden Robert Mugabe en zijn echtgenote een weeshuis op een stuk landbouwgrond van zestienhonderd hectare groot – land dat was afgepakt van een naburige boerderij omdat het ‘toch niet efficiënt werd gebruikt’. Hiermee komt het aantal boerderijen in bezit van de Eerste Familie uit op 39, volgens de oppositiekrant News Day.

Ook Zwanikken wijt zijn problemen aan de aankomende verkiezingen. ‘Er wonen nu 29 families op mijn boerderij die allemaal net rond kunnen komen. Dit is zoals de regering het zei te bedoelen, die herverdeling van land. Maar nu is er een fat cat, een hooggeplaatste figuur die mijn farm wil overnemen. Eerst moet ik eraf en daarna mogen die gezinnen waarschijnlijk ook wegwezen.’