Over het algemeen moet het analytische vermogen van de rasopportunist Vuk Draskovic niet worden overdreven. Maar deze keer leek de leider van de grootste Servische oppositiepartij het bij het rechte eind te hebben. De arrestatie van vier Nederlanders vorige maand, en twee Britten en twee Canadezen enige tijd later, dient volgens hem slechts de machtshonger van de Joegoslavische president Slobodan Milosevic.

Voor die visie valt veel te zeggen. Eind september zijn er immers presidentsverkiezingen in Joegoslavië. Bijna niemand twijfelt eraan dat Milosevic die wint. De aanloop naar de (ongetwijfeld frauduleuze) verkiezingen gaat gepaard met fikse intimidatie. Het wordt de onafhankelijke media die nog niet het zwijgen zijn opgelegd, hoegenaamd onmogelijk gemaakt te werken. Tegenstanders van het regime worden uitgemaakt voor agenten van het Westen en veelal gearresteerd. Op Vuk Draskovic werd onlangs nog een mislukte moordaanslag gepleegd. Dat zou het werk zijn geweest van de CIA die daarmee Milosevics regime wilde zwartmaken. Het beleid lijkt erop gericht de bevolking het gevoel te geven dat ze omringd is door «Navo-agressors» die nog altijd het slechtste met haar voorhebben.

In dat licht moet ook de arrestatie van de acht westerse «saboteurs» worden bezien. De vier Nederlanders zitten vast omdat ze Milosevic zouden hebben willen ontvoeren of doden. De Nederlandse regering «haalt alles uit de kast» om haar gedetineerde onderdanen te helpen.

En dat gaat weer op zijn Hollands: met veel verontwaardiging en gezwaai met vingertjes. Tweede-Kamerlid Hoekema (D66) wil graag een sportboycot en de bevriezing van transfergelden voor Joegoslavische voetballers. De Wereldomroep wist de hand te leggen op een uitgelekte lijst van maatregelen die Buitenlandse Zaken tegen Joegoslavië zou kunnen nemen. Daarop prijken onder andere het verstrekken van een negatief reisadvies voor Servië en Montenegro en het vertragen van visumafhandelingen. Het zijn loze, symbolische strafmaatregelen die wederom de westerse kortzichtigheid tonen inzake het Joegoslavië-beleid. Vooral de bevolking - óók die van het pro-westerse Montenegro - níet haar leiders, worden ermee getroffen. Dat is niet voor het eerst. Nederland is kampioen instandhouder van de economische boycot tegen Joegoslavië. En onder meer door Neder landse inspanningen is Joegoslavië volledig buiten Balkan-investeringsplannen gehouden.

Met dergelijk gedram speelt Nederland Milosevic in de kaart, die de xenofobie in Joegoslavië poogt aan te wakkeren. Die jongens komen vrij wanneer híj dat wil. Wellicht nog vóór de verkiezingen, als een electoraal gebaar van «goede wil».