Ze zijn niet de enigen die plannen maken voor vertrek. Nergens wordt er zo oplettend gekeken naar mogelijke aanvallen op Syrië als in buurland Libanon. Hezbollah vecht mee aan de kant van Assad, wat tot nog toe tot twee autobommen in de zuidelijke buitenwijk Dahiyeh heeft geleid, de laatste op 15 augustus. En veel soennieten steunen de rebellen, aanleiding voor een dubbele autobom buiten moskeeën in Tripoli een week later.
‘Je wilt niet weten hoeveel mensen ik naar het vliegveld heb gebracht deze week’, zegt Sami (29). Alle directe vluchten naar Europa zijn voor de komende week volgeboekt. ‘Het gaat niet eens zozeer om de veiligheidssituatie, het is meer dat al mijn klanten vertrekken’, vertelt Khaled, een jonge advocaat die erover denkt om naar Afrika te verhuizen.
De hysterie wordt ook goed opgeklopt. Sms-campagnes roepen mensen op om winkelcentra te vermijden. En Leila Abdel Latif, een waarzegster met haar eigen televisieprogramma, zorgde dagen voor lege cafés met haar voorspelling dat Hamra en Gemmayze, twee populaire uitgaansbuurten, de volgende doelwitten voor bomaanslagen zouden zijn.
Nieuwe technologie moet de onzekerheid van Libanezen indammen. Zo geeft de app Ma2oo3a! aan waar de weg is afgesloten door brandende banden en waar er schietpartijen zijn. Als het gevaar geweken is verschijnt er een roos op de plek des onheils. Een door het Libanese leger ontwikkelde app biedt de mogelijkheid om incidenten, zoals bommen, te melden. Er is ook een paniekknop die ertoe zou moeten leiden dat de veiligheidsdiensten in actie komen.
Toch is het maar de vraag of Libanezen zich hierdoor veiliger voelen. Een opname van een telefoontje naar de Libanese politie in de noordelijke stad Tripoli biedt weinig vertrouwen. ‘Er staat hier een gewapende man die auto’s controleert, wat moet ik doen?’ vraagt de beller. ‘Ach, daar hebben we er vijfduizend van’, zegt de politieman laconiek voordat hij ophangt.