New Delhi – Sajid Wazir kan opgelucht zijn. Hakimullah Mehsud, leider van de Pakistaanse Taliban, is dood. Tijdens een bezoek aan Peshawar in mei vertelde Wazir (niet zijn echte naam) over het leven in de tribale gebieden aan de Afghaanse grens. Toen ik hem vroeg naar Hakimullah, berucht om zijn wreedheden, keek hij schichtig om zich heen. De Taliban heersen in Peshawars buitenwijken. Uiteindelijk boog hij zich voorover en fluisterde: ‘Ik ben berispt door Hakimullah Mehsud en heb hem tegengesproken.’ Gevolgd door een triomfantelijke blik. Hij wist: weinigen kunnen hem dat navertellen.
Wazir was doodsbang toen twee strijders hem bij de Taliban-leider riepen. ‘Ik wist dat sommige mensen niet terugkeerden. Ze werden doodgeschoten omdat ze verdacht werden van spionage.’ Hij was directeur van een radiozender met muziek, een gruwel voor de Taliban. De zender moet verdwijnen, zei Mehsud. Nee, zei Wazir, laten we religieuze teksten inlassen. Hakimullah bestrafte hem niet voor zijn brutaliteit, maar stemde in. Vermoedelijk omdat hij radio belangrijk vond voor de religie.
De gevreesde leider van de Tehrik-e-Taliban (ttp), de Pakistaanse beweging van zo’n dertig radicale strijdgroepen, werd vrijdag gedood door een Amerikaanse drone. Pakistan reageerde woedend, ook al werd Mehsud gehaat en met recht gezien als een groot gevaar voor de Pakistaanse democratie die – zeker nu het leger zich buiten de politiek houdt – veel meer vrijheden biedt dan het op de sharia geschoeide middeleeuwse emiraat dat de Taliban van Pakistan willen maken. Sinds 2007 zouden al zo’n vijftigduizend doden zijn gevallen bij terreuraanslagen van de Taliban en offensieven van de veiligheidstroepen. Maar de woede jegens Amerika, dat Pakistans soevereiniteit schendt met de drone-aanvallen die al ruim 2500 burgerdoden zouden hebben veroorzaakt, overheerst.
Volgens de boze regering stonden lang aangekondigde vredesbesprekingen met Mehsud juist op het punt van start te gaan. Experts, onder wie Taliban-kenner Imtiaz Gul, geven echter aan dat zulke besprekingen kansloos zijn. De verschillen zijn te groot. Bovendien gaven Afghaanse functionarissen onlangs in The New York Times toe te willen samenwerken met Hakimullahs Taliban tegen de Pakistanen vanwege de Pakistaanse steun aan de Afghaanse Taliban. De regio is inmiddels zo’n wespennest, daar helpt geen moedertje lief aan.
Sajid Wazir, die woont in het door Taliban beheerste Noord-Waziristan, hoopt op hun militaire vernietiging. ‘De Taliban worden gehaat’, zei hij. ‘De mensen hopen dat de drones ze doden.’ Aan zulke sentimenten gaan Pakistans media, met hun vaderlandsminnende getoeter, doorgaans voorbij.