Daar sprak zij met Palestijnen over toekomstige economische betrekkingen als er in Gaza zelfbestuur zal zijn, en wat meer is: zij was bereid in levenden lijve als proefpersoon te fungeren voor de Palestijnen om te bewijzen dat ze in staat zijn hun zaakjes goed te regelen. Zij werd zonder Israelische tussenkomst in Gaza door de PLO ontvangen en de Palestijnen zorgden voor haar veiligheid zonder inmenging van de Israelische bezettingsmacht. In grijsfanel gestoken Palestijnse veiligheids agenten beschermden haar, met een klein Palestijns vlaggetje op hun revers. Het ging gelukkig goed en een Palestijnse staat leek drie uur lang een heel klein stukje dichterbij.
Een gehesen Palestijnse vlag bij de grensovergangen naar Jordanie en Egypte, en dan nog alleen bij de ‘vleugel’ waardoor de Palestijnen zullen passeren, dat was zo'n beetje het enige positieve resultaat voor de PLO bij het deel akkoord dat eveneens vorige week in Cairo werd gesloten. In gewikkelde regelingen die er op neerkomen dat de Israeli’s de verantwoordelijkheid houden bij de grensovergangen naar Jericho en de Gazastrook, maar dat Palestijnse politiemensen onder hun leiding ook mogen meecontroleren. Zoals Israel ook het gezag houdt over de joodse nederzettingen in de Gazastrook en feite lijk ook over de wegen die daar heen leiden.
De ontevredenheid onder de Palestijnen in de bezette gebieden begint zozeer te groeien dat Simon Peres tijdens een vergadering van het Israelischekabinet af gelopen zondag schijnt te hebben gezegd: ‘We moeten Arafat niet al te erg verzwakken, anders is hij niet meer in staat Gaza en Jericho te regeren.’ Vandaar misschien dat Peres zo lief hand in hand met Arafat rondhupst.
Maar Arafat kan niet te veel met zich laten rondhupsen. Zijn zwakke positie stelt de Israeli’s in staat het onderste uit de kan te persen bij de onderhandelingen, maar als hij helemaal niets over houdt, boekt Israel niet meer dan een schijnoverwinning. Het maandenlange uitstel van zelfs een begin van uitvoering van het zelfbestuur doet Arafat geen goed. En de vooruitzichten op voortzetting van het vredesproces en uiteindelijk een Palestijnse staat worden daarmee al hele maal ongeloofwaardig.
Staatssecretaris Van Rooy had de moed bij haar bezoek aan Gaza te laten zien hoe het wel moet en hoe het blijkbaar ook heel goed kan. Dat Nederland de mogelijkheid ziet bij Gaza een nieu we haven te bouwen, was voor haar natuurlijk een bijkomend argument. Maar ook die haven zal bijdragen aan een concreter beeld van een toekomstig Palestina en daardoor helpen de vrede naderbij te brengen.