De Russische asielzoeker Alexander Dolmatov is niet de eerste die zelfmoord pleegde in Nederlandse vreemdelingenbewaring. Zowel in 2010 als in 2011 pleegde een gedetineerde suïcide in een detentiecentrum volgens het rapport ‘Vreemdelingenbewaring in getal 2007-2011’ van het ministerie van Veiligheid en Justitie uit mei 2012. Naar deze twee suïcides heeft de Inspectie voor Veiligheid en Justitie geen onderzoek gedaan. De detentiecentra zelf zouden dat moeten doen, maar daar is geen rapport van. Het ministerie van Veiligheid en Justitie kan na twee dagen zoeken nog steeds geen antwoord geven op de vragen wie dit waren en op welke wijze onderzoek is gedaan naar de toedracht ervan.
Daarnaast zijn er nog talloze pogingen tot suïcide, zo blijkt uit de jaarverslagen van de vreemdelingendetentiecentra van 2006 tot en met 2011 die De Groene Amsterdammer via een wob-verzoek bij het ministerie van veiligheid en Justitie heeft opgevraagd. Maar de meeste detentiecentra voor vreemdelingen melden deze gevallen niet. Alleen vreemdelingenbewaring Alphen aan de Rijn noteert het aantal zelfmoorden en zelfmoordpogingen in de jaarverslagen. Zo staat in het jaarverslag uit Alphen dat in 2008 twee pogingen tot zelfmoord en vier zelfverwondingen zijn geweest, in 2009 zeven pogingen tot suïcide, twee zelfverwondingen, in 2010 weer een poging. Detentiecentrum Zeist meldt in 2006 nog wel 21 keer poging tot suïcide en 63 zelfverwondingen, de daaropvolgende jaren zijn er geen vermeldingen meer in de jaarverslagen van kamp Zeist terug te vinden. De andere detentiecentra voor vreemdelingen - Rotterdam, Schiphol, evenmin als de nu gesloten detentieboten Zuid-Holland, Rotterdam en Dordrecht, vreemdelingenbewaring in Tilburg, Oude Meer en Zaandam - berichten helemaal niet over zelfmoorden of pogingen daartoe.
Kortom: er is geen eenduidige meldplicht, geen openbaarheid, geen onafhankelijk onderzoek naar de toedracht en geen duidelijkheid over hoe er wordt omgegaan met gepleegde zelfmoorden en zelfmoordpogingen in vreemdelingendetentie.