Kinderen uit gezinnen die geen hbo hebben (180 dollar per jaar) krijgen het komende jaar alleen herhalingen van afleveringen te zien. Het jaar daarop krijgen de pbs-kijkertjes alsnog de nieuwe afleveringen te zien. Je zou kunnen zeggen: voortaan lopen de kinderen die zijn aangewezen op gratis publieke televisie een jaar achter bij hun meer bevoorrechte leeftijdgenootjes.

De deal tussen Sesame Workshop, de non-profitorganisatie die al 45 jaar Sesame Street produceert, en hbo is onverwacht: een televisieprogramma dat bedoeld is om achtergestelde kinderen te bereiken gaat in zee met een kabelzender die bemiddelde volwassenen bedient met innovatieve programma’s als Game of Thrones en The Wire. Tegelijkertijd is het ook een logische stap: veel kinderen bekijken programma’s on demand, vaak op een iPad of een laptop, en zappen niet meer langs tv-zenders.

Op sociale media barstte de kritiek echter meteen los. In een notendop: Sesame Shop verraadt de achtergestelde kinderen voor wie het programma oorspronkelijk bedoeld was ten faveure van de kinderen van de culturele elite. In The New York Times kregen Sesame Shop en hbo alle ruimte om deze kritiek te weerleggen. Sesame Workshop wees op de winstgevendheid van de deal die het mogelijk maakt voortaan 35 in plaats van achttien nieuwe afleveringen per seizoen te maken. hbo benadrukte dat pbs in de toekomst Sesame Street gratis mag uitzenden, ook al zijn die afleveringen dan inmiddels een jaar oud – wat de ‘pbs-kinderen’ vermoedelijk niet zal opvallen.

Daarmee bleef een ander, essentieel punt onbesproken: het feit dat pbs simpelweg niet voldoende geld krijgt om een educatief kinderprogramma te behouden dat al 45 jaar op de publieke televisie is. Dat was veel New York Times-lezers echter niet ontgaan. Zo schreef een van hen: ‘Onze overheid geeft liever geld aan boeren om bepaalde gewassen niet te verbouwen, geeft militaire wapens aan lokale politiekorpsen en doneert ons geld aan incompetente bankiers in plaats van educatieve televisie voor kinderen te financieren.’

Een andere lezer hield de krant een spiegel voor: ‘Dit is afschuwelijk nieuws! Onbegrijpelijk dat de NYT hier zo’n positieve draai aan geeft: alsof de privatisering van publieke televisie voor kinderen echt iets goeds is.’