Het ging met name om een wet die de regering-Obama moet dwingen om de aanleg goed te keuren van de zogeheten Keystone XL-pijpleiding, waarmee ruwe olie van Canada naar de Golf van Mexico kan worden vervoerd. De wet werd aangenomen, maar dat heeft slechts symbolische waarde: president Obama had zijn veto over zo’n wet vooraf al aangekondigd.

Voor veel klimaatwetenschappers en klimaatactivisten waren Sense of the Senate-resoluties dan ook het belangrijkst. Met deze resoluties wordt gemeten waar de consensus ligt over een bepaalde kwestie. Zo poneerde de Democratische senator Whitehouse: ‘Klimaatverandering is echt en is geen hoax’ – een overduidelijke sneer naar de Republikeinse voorzitter van het Senaats-comité voor milieuzaken, die ooit riep: ‘Klimaatverandering is een hoax!’ De resolutie werd echter met 98 stemmen tegen 1 aangenomen. In de twee daaropvolgende resoluties werd allebei gesteld dat klimaatverandering ‘echt’ is en dat ‘menselijke activiteit ertoe bijdraagt’. Maar de duivel zit in de details. De Democraat Schatz offreerde dat menselijk handelen ‘significant’ bijdraagt aan klimaatverandering, terwijl de Republikein Hoeven die toevoeging veelzeggend wegliet. De Democratische resolutie kreeg 50 stemmen, de Republikeinse resolutie kreeg er 59. Het speculeren over al dit gemanoeuvreer kon beginnen. Een veelgehoorde conclusie was dat het Amerikaanse klimaat rond klimaatverandering langzaam verandert. Tegelijkertijd was duidelijk geworden dat het Republikeinse Congres zich op klimaatgebied de komende twee jaar zal beperken tot het verzwakken van de regelgevende bevoegdheden van de regering-Obama. Daadwerkelijke actie zit er voorlopig dus niet in.

In een interview met Environment Energy Daily legde de Republikein Graham de reden voor die terughoudendheid bij de Democraten, die volgens hem van ‘de overtuiging dat menselijke activiteit klimaatverandering teweegbrengt een religie hebben gemaakt’. Maar Graham richtte zich ook tot zijn eigen partijgenoten: ‘Als we als Republikeinen niet omarmen wat een overweldigende hoeveelheid aan wetenschappelijk bewijs lijkt te zijn, dan lopen we het risico dat het publiek ons als anti-wetenschap gaat zien. Dit is waarin ik geloof: ik geloof dat de aarde rond is, ik geloof dat klimaatverandering echt is, ik geloof in evolutie en ik geloof in Jezus.’