Het afscheid van Moniek Merkx als artistiek leider van Maas Theater en Dans had een feestelijk eerbetoon moeten zijn. Bijna twintig jaar gaf ze bezield leiding aan het Rotterdamse jeugdtheatergezelschap dat begon als haar eigen groep Max. en uitgroeide tot een podium waar ook andere talentvolle makers geweldige, volstrekt eigenzinnige voorstellingen konden creëren. Om te onderstrepen dat ze als regisseur niet stopt, zou Merkx haar afscheid vieren met een nieuwe voorstelling van haar hand. Volgens het ijzersterke recept dat ze als selfmade regisseur eigenhandig ontwikkelde: beginnend bij het gevoelsleven van kinderen of jongeren waar zij zichzelf in terugvindt bouwt Merkx uit beeldende en fysieke scènes een meeslepende gebeurtenis waarin droom en daad, uitgeleefde binnenwereld en rauwe werkelijkheid soepel in elkaar verglijden.
Op Ik ben er even niet, over ‘de druk die jonge mensen kunnen voelen om te voldoen, om mooier, sterker en beter te zijn dan ze zich voelen’, moeten we voorlopig nog even wachten. Intussen zijn haar voorstellingen wél te zien op Maas Tv en op het nieuwe internetplatform PodiumKids. Een aanrader is Juffenballet, een uitbundig musicalsprookje voor 6+ dat Merkx vorig jaar voor de grote zaal maakte samen de man die haar bij Maas gaat opvolgen: René Geerlings, die zich met zijn eigen gezelschap BonteHond als haar geestverwant heeft bewezen. Net als Merkx is Geerlings een volstrekt oorspronkelijke regisseur, die onvoorwaardelijk de kant van het kind kiest. Uitgangspunt voor Juffenballet is het idee dat hij als zesjarige had dat zijn basisschooljuffen alleen voor hém bestonden, en ze op een matje in de school sliepen. En dat hij kon fantaseren dat de klas ineens veranderde in een bos waar allerlei spannende dingen zouden gebeuren.
Merkx leefde bij het schrijven van de tekst haar liefde voor sprookjes uit: een schoolteam vol geestig uitvergrote leraressentypes (een deel daarvan wordt smakelijk door mannelijke acteurs gespeeld) transformeert zodra de leerlingen weg zijn in een stel vileine heksen. Een prachtig decor van Sanne Danz laat de klas telkens veranderen in een magisch woud. Meekijkende volwassenen herkennen in hun onderlinge juffen/heksengevechten de richtingenstrijd en de hoge takendruk in het hedendaagse onderwijs. De kinderen worden meegenomen in hilarische over the top-verbeeldingen van wat onderwijs zou kunnen zijn, vol verwijzingen naar populaire fantasy en nieuwe media-hypes. In hun pogingen om de schoolleiding over te nemen van de heerlijk zweverige directrice Juf Maanzaad (een geweldige Manon Nieuweboer) richt de een een genderfluïde selfie-show in, terwijl de volgende orde en tucht wil herstellen maar intussen een musicalster speelt. ‘Groeien jullie eindelijk eens op!’ wordt de kinderen in de zaal kwaad toegeroepen, en ook de ouders krijgen ervan langs.
De heldin van het verhaal is de jonge stagiaire Juf Klaproos, die moet leren om haar onzekerheid te overwinnen. Zij steelt de harten van de kijkertjes, omdat zij als enige durft ze zeggen dat ze niet alles weet. En omdat zij de werkelijk magische kracht bezit die elke leraar móet hebben om het vol te houden. Ze houdt van kinderen.
Te zien op Maas Tv (maastd.nl) en op podiumkids.nl