Hans Boutellier (directeur Verwey Jonker Instituut) De risicosamenleving heeft geleid tot een risicocultuur, tot een grenzeloos leven in de zin van living on the edge. De risicosamenleving genereert een bepaalde levensstijl: niet gebonden zijn aan normen. We leven en verlangen naar een veiligheidsutopie. Het grote leven gecombineerd te zien met een maximale beveiliging en bescherming. (10 september 2004)

Rob van Gijzel (oud-lid Tweede Kamer PvdA) Typisch westerse vragen luiden: wat is de oorzaak en wie kunnen we daarvoor aansprakelijk stellen? We zijn pas gerustgesteld als we weten hoe iets is gekomen. Ook geld maakt heel veel goed. (10 september 2004)

Sijbolt Noorda (bestuursvoorzitter Universiteit van Amsterdam) Om burgers beter te beschermen tegen de verschillende industrieën en multinationals zouden er bolwerkjes van burgermacht gewapend met expertise moeten worden opgericht. Deze zouden in heel Europa de beschermingsrol van het burgerbelang kunnen vervullen. (10 september 2004)
Hans Dijkstal (ex-minister Binnenlandse Zaken) Na 11 september is een situatie ontstaan waarin wij ons laten terroriseren door politici rondom de bedreigingen van terrorisme. Er ontstaat zelfs ruimte om een hele industrie te ontwikkelen. Het is belangrijk dat de overheid nee durft te zeggen, om te voorkomen dat burgers gaan denken dat de overheid alles kan oplossen. Er zit een blijvend gat tussen de verwachtingen van de burgers en het vermogen van de overheid. (10 september 2004)

Hans Dijkstal (ex-minister Binnenlandse Zaken) De burgers gedragen zich vandaag de dag als verwende diva’s, met een claimcultuur als gevolg. Omdat bij de ondernemer minder geld valt te halen dan bij de overheid wordt de overheid zeer snel op het matje geroepen en aansprakelijk gesteld. (3 december 2004)

Hans Dijkstal (ex-minister Binnenlandse Zaken) Het veiligheidsvraagstuk is lastig in combinatie met de maatschappelijke context. Rijksoverheid, ministers, moeten zich verdedigen tegen incidentenpolitiek en hypes. In deze zin waren de effecten van de rechtstreekse televisie-uitzendingen van de Bijlmerenquête richting de burger dodelijk. De verwachtingen die de burger van de overheid heeft, moeten omlaag, de redelijke rest valt door de overheid goed te regelen. (3 december 2004)
Arthur Docters van Leeuwen (Financiële Mededingingautoriteit) Het beeld van de deskundigen is door media tisering verworden tot dat van halfgoden. Degenen die de wereld voor ons begrijpen. De media en het publiek maken de deskundigen tot «goden» en «o wee» als zij falen. (3 december 2004)
Rüdiger Safranski (filosoof) Risico’s zijn de geseculariseerde vorm van het vroegere noodlot. De Verlichting begint in praktische zin met de bliksemafleider. Zodra men de bliksemafleider installeert, accepteert men geen noodlot meer, maar het risico. Risico’s duiden op gevaren waar men zich tegen moet indekken. Alles is als beheersbaar risico te ervaren, als het werkelijke, beïnvloedbare. Toch zijn er natuurcatastrofen en noodlottige gebeurtenissen. (3 december 2004)
Rüdiger Safranski (filosoof) Het geloof heerst dat zekerheid een mensenrecht is; dat zekerheid gegarandeerd moet worden. Dat is een sociaal-psychologisch probleem. Als de zekerheid heel hoog is, is de bereidheid tot onzekerheid heel laag. In West-Europa is in de laatste vijftig jaar het gevoelde risico veel groter dan het reële risico. In Duitsland is de criminaliteit in de laatste jaren zelfs teruggedrongen, ook de levensverwachting is tegenwoordig heel hoog. De discrepantie tussen het gevoelde en werkelijke risico is een probleem: er ontstaat een hysterische, latente paniekmaatschappij. (3 december 2004)

Rüdiger Safranski (filosoof) Terrorisme is een reëel gevaar en moet bestreden worden. Maar het gevoel van onveiligheid is vele malen groter dan de werkelijke kans op gevaar. De reële risico’s voor het individu zijn zeer klein. Mensen baseren zich op (tv-)beelden, hun houding is een weerspiegeling van de verwachting. De afstand tot zekerheid lijkt kleiner. Vanuit historisch perspectief is het de ordinaire opgave van de staat om zekerheid, vrede en geweldloosheid te garanderen; het geweld uit de samenleving te nemen en vrede te handhaven. De staat is verplicht zekerheid veilig te stellen en vrede te waarborgen. De private verzekeringen geven het legitimiteitsvraagstuk voor het handelen van de overheid aan. (3 december 2004).
Stef Blok (Tweede-Kamerlid VVD) Het politieke dilemma is de spanning tussen de welvaartsstaat en de veeleisende burger. In alle welvarende landen heeft de regering bij de afgelopen Europese verkiezingen op zijn donder gekregen. Of het nu socialisten waren of rechts-conservatieven. De achterliggende oorzaak is dat de bevolking zeer gehecht is aan de welvaartsstaat en dat geen enkele politieke kleur die overeind kan houden. De welvaartsstaat is in zijn huidige vorm niet te handhaven, terwijl de burger er dol op is!
(11 maart 2005)