In 1908 leidde de komst van een koningskind nog tot echte beroering. De toekomst van de monarchie hing aan een zijden draadje bij gebrek aan een erfopvolger. Tal van Duitse prinsen uit andere Oranje-linies stonden te dringen om de Nederlandse troon te bestijgen. De optie om in dat geval dan maar terug te vallen op de republikeinse optie werd in brede zin gedeeld. Het ging dus echt ergens om in de sponde van Wilhelmina en Hendrik. Het was dan ook met «vreugdevolle aandoening» dat kamervoorzitter Roëll op 22 december 1908 de blijde regeringstijding van premier Heemskerk begroette. Voor SDAP-kamerlid P.J. Troelstra was dat weer aanleiding voor een afgemeten reactie, waarin hij stelde dat «er leden in deze kamer zijn, die in het zoopas medegedeelde geen aanleiding vinden, om zich voor deze demonstratie verantwoordelijk te stellen».
De socialistenleider kreeg er in de pers verschrikkelijk van langs. Hij verdedigde zich in een driedelige artikelenserie in Het Volk, later gebundeld in het pamflet Het kindje. Troelstra schreef: «De grote en de kleine pers van alle richtingen brandt en blaakt van heilige verontwaardiging; de ongepastheid van zulk heiligschennend optreden, de snode ongevoeligheid van de onverlaat, die in zo grootsch moment, waarin de gansche natie trilde van aandoening, zich en zijn partij zo uitdrukkelijk stelde buiten deze nationale geestdrift dat alles wordt den burgers van stad en land in gloeiende kleuren geschilderd.»
Vergeleken bij die serieuze consternatie doet de babyroze wolk rond de bevruchting van prinses Máxima enigszins hysterisch aan. Troonopvolgers zijn er tegenwoordig immers legio, de monarchale linie is nooit in gevaar geweest. Het Journaal wijdde desalniettemin negen minuten prime time-televisie aan de ongeboren vrucht, ook al is er pas over vijf maanden werkelijk iets te zien. Dat wordt dus vijf maanden eindeloos inzoomen op de buik van de Argentijnse prinses, misschien vechten tussen Nova en Hart van Nederland om de primeur van de eerste echoscopie, en een Ivo Niehe-special over de eerste negen maanden van de koninklijke foetus.
Er is kortom sprake van premature overkill in de publiciteit rond de vorstelijke bevruchting. Ook potentiële troonpretendenten van Oranje hebben recht op discretie wanneer zij in de baarmoeder verblijven. Waarmee we aankomen bij de vraag: wie was het mysterieuze lek dat de e-mail van Máxima en Willem-Alexander stuurde aan of all stations Business News Radio, waarna het paar zich gedwongen zag een openbare verklaring af te leggen? Wie kon zich niet meer inhouden? De gedachten gaan automatisch in de richting van Jorge Zorreguieta. Nu zijn dochter de nieuwe koning van Oranje bij zich draagt, heeft «El Zorro» een «nihil obstat» van het kabinet-Balkenende gekregen om straks bij de doop aanwezig te zijn. Vanaf dat moment hoort pa Zorreguieta er echt bij, en zullen zijn herinneringen aan Wim Kok, professor Baud en Max van der Stoel langzaam vervagen tot een nare droom.