En wie bloedig met godslasteraars durft af te rekenen, is een volksheld.

Neem het voorbeeld van de ongeletterde christelijke vrouw Asia Bibi. Tijdens het werken op het land van een feodale landheer kreeg ze het aan de stok met twee moslimvrouwen. Als outcast had ze een slokje water uit hun kopje genomen. Toen een van de vrouwen haar daar boos op aansprak, zou Asia uit wraak iets akeligs over de profeet Mohammed hebben geroepen. Haar dochter ontkent op het onderduikadres van de familie in alle toonaarden. ‘Het was laster van de lokale moslimgeestelijke om met de twee enige christelijke gezinnen in het dorp af te rekenen’, verzekerde ze.

Juist om die reden – de blasfemiewet wordt misbruikt om andersdenkenden of gelovigen de mond te snoeren – sprak gouverneur Salmaan Taseer zich uit voor het afschaffen ervan. Godslastering, vond zijn lijfwacht Mumtaz Qadri. Op een onbewaakt moment schoot hij zijn baas na afloop van een lunch op de parkeerplaats met twintig kogels dood. Door de wet ter discussie te stellen, had Taseer zich schuldig gemaakt aan blasfemie.

De gouverneur stond bekend om zijn liberale opvattingen en zijn moed zich tegen radicale moslims uit te spreken. Toch ging bijna geen Pakistaan voor hem de straat op. Het volk koos de zijde van de extremistische lijfwacht. Hij had de eer van de profeet verdedigd. Moorden mag in de islamitische republiek, ‘godslastering’ niet. Voor Asia Bibi, moeder van vijf kinderen en inmiddels ook oma van haar eerste kleinkind, koesteren de meeste Pakistanen geen sympathieke gevoelens. Al verblijft ze al vijf jaar in eenzame opsluiting en is haar straf, de galg, erg zwaar. Voor de gevangenis waar moordenaar Qadri wordt bewaakt, verzamelen zich dagelijks gezinnen om een glimp van hun held op te vangen. ‘Het zijn de mullahs, de islamitische haviken van dit land die met hun propaganda vele hersenen hebben gespoeld’, zegt een trouwe vriend. Hij adviseert het interview met de familie van Asia Bibi niet in Pakistan te publiceren en de verblijfplaats van hen niet te onthullen. ‘Ze gaan eraan. De buren en de politie doen niets voor ze.’ De grote vraag is: zou de profeet die bekend stond om zijn naastenliefde deze eerwraak hebben goedgekeurd?