Bij demonstraties, revoluties en dertig miljoen opstandelingen stelde ik me toch iets anders voor dan deze optocht, die rustig babbelend voortschreed alsof ze net van de ochtendmis vandaan kwam. Winkelend volk sloot zich bij de demonstranten aan. Pas toen ik me onder hen begaf, begreep ik dat het hier om het ontevreden volk ging. Overal ving ik flarden op van gemummelde ellende: ‘…koffie, en suikerà de prijzenà hij heeft sinds juni geen salarisà het zijn leeglopersà zakkenvullersà vroegerà’
Waar waren de leuzen, de rookbommen? Later bleek dat de optocht bestond uit de demonstranten die na de bijeenkomst op het Paleisplein huiswaarts keerden, maar dan nog: er was geen begeestering. Ik begreep dat deze honderdduizend mensen alle hoop op verbetering verloren hadden. Of lag het aan iets anders?
Thuis vroeg ik aan vrienden wat eigenlijk de gelegenheid was van deze groots aangekondigde nationale onrust. Zeven oktober. Het bleef stil. Wat was er ook alweer de zevende oktober? Elke Rus hoort de nationale feestdagen uit zijn hoofd te kennen als een katholiek de heiligenkalender. Er is er elke dag wel een: behalve Sovjet-knallers als 1 mei en 25 oktober en 7 november (dag van de Oktoberrevolutie volgens de oude kalender en de nieuwe kalender) zijn er ook nog tientallen feestdagen ter ere van legeronderdelen (19 maart: dag van de Onderzeeërs, 13 mei: dag van de Zwarte-Zeevloot, 28 mei: dag van de Grenstroepen) of ter ere van bepaalde overwinningen (18 april: overwinning van Aleksander Nevski op de Duitse kruisridders.) Dan zijn er sinds 1991 nog een handvol vrije dagen toegevoegd - 22 augustus: dag van de Russische Vlag, 25 oktober: dag van de Douaniers van de Russische Federatie. Terug van weggeweest zijn de ontelbare kerkelijke feestdagen, ook weer dubbel geteld vanwege het gehannes met verschillende kalenders. En ook voor het niet-christelijke volk zijn er genoeg gelegenheden voor een glaasje - 8 maart: Vrouwendag, 24 maart: Wereldtuberculosedag, 13 november: Blindendagà Daarnaast duurt de schoolvakantie in Rusland drie maanden. En op kantoren hoort de vrijdag bij het weekend: na twee uur hoef je er niet op te rekenen nog iets gedaan te krijgen. Een sneer over het verband tussen de vele Russische feestdagen en de economische crisis is snel gemaakt.
Zeven oktober. Dag van de Constitutie. Niet de Russische, want dat is 12 december, maar de Sovjet-constitutie. Zo zie je maar: je kan zelfs een feestdag maken ter ere van iets wat feitelijk nooit bestaan heeft.