Dankzij de meest miskende spits van Nederland, alleen dankzij Pierre van Hooijdonk, won Feyenoord vorig jaar de Uefa Cup en is PSV nog steeds geen kampioen. Wat is het toch met Pierre van Hooijdonk dat niet één zogenaamde Nederlandse toptrainer hem ooit zag staan? Niet één Nederlandse topclub wilde hem ooit echt hebben. Nadat hij was ontdekt en ontmaagd als prof bij RBC wilden slechts Fortuna en NAC hem kopen. Toen hij weg wilde bij NAC was alleen het Schotse Celtic geïnteresseerd.
Waarom kochten Feyenoord, Ajax of PSV hem niet? Omdat Feyenoord het geld niet voor hem (over) had en Ajax hem niet vond passen in het geacheveerde spel van de toen boven de aarde zwevende Amsterdammers. Pierre zou te weinig techniek hebben, hij zou bijvoorbeeld niet goed meekomen in de zogenaamde rondootjes, een geliefd trainingsspel bij Nederlandse topclubs en het Nederlands elftal. Spelers als Richard Witschge en de broers De Boer zijn meester in de rondo. Hun subtiele straattechniek schijnt Van Hooijdonk niet te beheersen. Dus toen hij weg moest bij Celtic vluchtte hij naar Nottingham Forest. Weer zag onze top-drie hem niet staan. Toen hij weg moest bij Nottingham Forest redde Vitesse hem uit zijn lijden. En bij Vitesse mocht hij na een jaar vertrekken van zijn trainer. En wie was die trainer? Precies, Ronald Koeman, die hem nu dolgraag naar Ajax zou halen. Van Hooijdonk mocht gaan omdat de Belg Bob Peeters van Roda JC kwam. Van Hooijdonk vluchtte weer, nu naar Benfica. Pas toen Benfica zijn verplichtingen niet nakwam en hij voor een spotprijs weg mocht, sloeg Feyenoord toe.
Weer waren PSV en Ajax niet geïnteresseerd. Toenmalig trainer Eric Gerets wilde hem wel naar PSV halen als vervanger van Ruud van Nistelrooy, maar werd overruled door zijn technisch manager Frank Arnesen en voorzitter Harry van Raay. Voor ruim twintig miljoen gulden kochten zij liever Jan Vennegoor of Hesselink. En Ajax gaf liever meer dan dertig miljoen gulden uit aan Mido en Zlatan Ibrahimovic.
In het najaar van 2000 zag overigens ook bondscoach Louis van Gaal hem (en zijn partner in crime Jerrel Hasselbaink) niet staan toen Roy Makaay en Van Nistelrooy geblesseerd waren. Voor de WK-kwalificatiewedstrijden tegen Ierland en Portugal koos Van Gaal voor spitsen als Vennegoor of Hesselink, Arnold Bruggink, Wilfred Bouma, Anthony Lurling en Jeffry Talan. En alleen daarom miste Nederland het wereldkampioenschap voetbal in Korea, omdat de toenmalige bonds coach genoemde vijf subtoppers verkoos boven Van Hooijdonk en Hasselbaink.
Toen het mis was gegaan, zou het falen van het Nederlands elftal iets te maken hebben met gebrek aan inzet. Onzin.
En nu, nu PSV met Hiddink probleemloos kampioen van Nederland dreigde te worden, is daar weer Van Hooijdonk. Pas op zijn 33ste krijgt hij de waardering die hem tien jaar lang niet is gegund.
Pierre van Hooijdonk is eindelijk het fenomeen dat hij vijf jaar geleden al had kunnen en moeten zijn als we niet zo veel voetbalpausen in Nederland hadden gehad. Zoals ook de bondscoaches Advocaat en Van Hanegem hem zeker weer niet zullen opstellen als Nederland begin juni in en tegen Wit-Rusland moet spelen. In die kwalificatiewedstrijd voor het Europees kampioenschap zou een speler als Van Hooijdonk zeker moeten zijn van zijn plaats. Heel simpel, omdat elke vrije trap raak is. Maar Pierre mag op zn hoogst weer op de bank plaatsnemen.
Het wordt wat Pierre betreft tijd voor een bondscoach die er niet voor heeft doorgestudeerd.