Fietsen en filosoFIe (1)

Graag wil ik reageren op het artikel Fietsen en filosofie (De Groene Amsterdammer, 26 januari). Ik herken hierin veel van wat fietsen bij je kan teweegbrengen. Ik spreek uit ervaring, want bijna veertig jaar heb ik naar mijn werk gefietst (ongeveer tien kilometer) in onregelmatige diensttijden in weer en wind, zelfs bij nacht en ontij.

Bij mij kwamen er vaak flarden van gedichten naar boven uit de middelbare-schooltijd (de Mei van Gorter in het voorjaar of delen uit de Vos Reinaerde). Ook kwam ik geregeld op nieuwe ideeën voor oplossingen van problemen op het werk, thuis enzovoort.

Bewegen, zoals wandelen en fietsen in de frisse lucht, zet inderdaad aan tot dieper nadenken. Dat wisten de oude Grieken ook al, denk aan de peripatetische school van Aristoteles (peripateo = rondwandelen), die met zijn volgelingen al filosoferend rondliep in de Stoa (grote zuilengalerij) van Athene.

Door te wandelen of te fietsen krijgen de hersenen meer zuurstof door een betere bloedcirculatie. Dan kunnen de deurtjes van ‘oude bestanden’ zich vanzelf openen.

Een bijkomende reden, nu zeer actueel, om het fietsen binnen de zeven of tien kilometer te bevorderen, is dat wij met z’n allen het co2-gehalte in de atmosfeer drastisch zouden kunnen verlagen. Zeventig procent van alle autokilometers in Nederland wordt gereden binnen de afstand van zeven kilometer, een redelijke fietsafstand. Als iedereen binnen die afstand zou gaan fietsen, voorkom je daarmee dat 2,4 miljoen ton co2 de lucht in gaat (wetenschappelijk berekend). Ook voor mensen in de auto iets om over na te denken.

ANTON MOUWEN, Zeist

Fietsen en filosoFIe (2)

Maarten van Buuren stelt in zijn merkwaardige ego-artikel (De Groene Amsterdammer, 26 januari) dat Martin Heidegger in zijn boek Sein und Zeit zijn voorganger en leermeester Edmund Husserl niet noemt. Ik vraag me af of hij Sein und Zeit wel eens heeft opengeslagen, aangezien Sein und Zeit is opgedragen aan niemand minder dan Edmund Husserl.

JAN ’T HART, via e-mail

Sheriff

Naar aanleiding van het stuk van Kees Beekmans in De Groene Amsterdammer van 2 februari dit: dat ‘sheriff’ afgeleid zou zijn van het Arabische ‘sherief’ is niet waar. ‘Sheriff’ komt van ‘shire’ (= county, now chiefly used as a suffix in the names of certain counties: Hampshire,Yorkshire etc.) en ‘reeve’ (hist.: = chief magistrate in a town or district). ‘Sheriff’ is een oud Angelsaksisch woord. Denk aan The Sheriff of Nottingham, de tegenstander van Robin Hood.

Overigens alle waardering voor de stukken van Kees Beekmans.

JOH. J. HENDRIKS, Oud-Beijerland

Kerstbrief

Graag wil ik een extra bijdrage storten voor De Groene Amsterdammer. Maar de presentjes die u mij daarvoor geeft zijn alle van schrijvers van het manlijke geslacht. Nou zullen zij zeker goed zijn, doch ik vind het bijzonder jammer dat er geen één vrouw tussen zit.

En ik maak me daar druk over omdat zeker de laatste tijd de vrouw weer steeds minder in beeld is. Ze verdwijnt op de tv. Het is Matthijs, Matthijs en Matthijs, Wilfried, Paul en die krullenbol. In Buitenhof zitten praktisch alleen manlijke gasten. Bij het nieuws schuiven vaak uitsluitend manlijke specialisten aan. Er worden minder artikelen en interviews aan hen gewijd, zie bijvoorbeeld de Volkskrant-kerstspecial en de Volkskrant algemeen. En in Beetsterzwaag was een mannenclubje de komende vier regeringsjaren aan het voorbereiden.

Ik heb er gewoon schoon genoeg van en het is ook werkelijk buiten alle realiteit. Veel vrouwen werken, schrijven, interviewen, bekleden goede functies en hebben zeker ook veel en zinnige dingen te zeggen.

JETSKE ZIJLSTRA, via e-mail