Jacq Vogelaar

J. Drost verklapt in De Groene Amsterdammer (29 juni) dat hij (zij?) blijkbaar al maandenlang wat heeft met Jacq Vogelaar en komt middels een ingezonden brief ook uit de kast. Jammer dat het allemaal erg warrig is. Iedereen heeft natuurlijk recht op warrigheid, maar al te goed is buurmans gek. Uiteindelijk komt de briefschrijver met zijn meest warrige bedenksel op de proppen, namelijk de redactie van De Groene Amsterdammer te verzoeken om Jacq Vogelaar te vragen ermee op te houden. Dit zou betekenen dat de Groene-lezer verstoken zou worden van de uitermate veelzijdig en eigenzinnig beargumenteerde literaire miniaturen van boekrecensent Jacq Vogelaar. De Groene Amsterdammer zal, denk ik, wel gek zijn.
G. FAVIÉ, Rotterdam

Vierzig Rosen

De roman Vierzig Rosen van Thomas Hürlimann (bespreking door Merel Leeman, De Groene Amsterdammer, 10 augustus) wordt erg tekortgedaan door het thema te beperken tot een zogenaamde gedwongen keuze tussen ‘kunst en huwelijk’. Dat het hoofdpersonage Marie de kunst voor het huwelijk verruilt, is slechts een onderdeel. Vierzig Rosen is een roman over partnerkeuze in al zijn consequenties, over de politieke situatie en de maatschappelijke gevolgen hiervan. De joodse Marie wordt in de vooroorlogse jaren gedoopt en blijft ook na de oorlog katholiek. Hier wordt de vraag behandeld bij welke religie gedoopte joden, die ook na de oorlog katholiek bleven, horen. Alles tegen de achtergrond van het veilige Zwitserland. Ik ben het in zoverre met Merel Leeman eens: het is een prachtig boek. Hürlimann heeft het zo sprekend beschreven dat ik nu bij elke 40+ verjaardag veertig rozen cadeau doe.

R. DAVID, via e-mail

Is God denkbaar?

Is het denkbaar dat een aan filosofische vragen gewijd tv-programma, uitgezonden om 22.30 uur, honderdduizenden geïnteresseerde kijkers zou kunnen trekken? Het is niet alleen denkbaar, sterker nog, het is ook werkelijk gebeurd. In januari 2004 lukte het de Poolse filosoof prof. Leszek Kolakowski zelfs 900.000 Poolse kijkers voor het tv-scherm te verzamelen om naar zijn eerste minicollege over Socrates te luisteren. Chapeau! Diezelfde week werden er nog vier grote filosofen door Kolakowski behandeld. De tv-minicolleges werden in 2005 en 2006 voortgezet. Aan het eind van elke uitzending stelde prof. Kolakowski aan de kijkers enkele vragen – vragen die volgens hem de grote filosofen aan ons stellen – die men vervolgens via een internetsite kon beantwoorden. De teksten van de minicolleges over in totaal dertig filosofen werden successievelijk gepubliceerd in een serie van drie bundels onder de titel Welke vragen stellen aan ons de grote filosofen? Dit is de genese van het in De Groene van 17 augustus door Maarten van Buren besproken boek van Kolakowski Why is there something rather than nothing? 23 Questions from great philosophers.

EWA VAN DEN BERGEN-MAKALA, Leidschendam

Hubert Smeets (1)

We zijn als Groene-lezers Hubert Smeets heel veel dank verschuldigd omdat hij het weekblad tot grote hoogte heeft gebracht, en dat met weinig geld en middelen. De oogst van die grote inzet mochten wij als lezers iedere week binnenhalen en zijn hem daarvoor bijzonder erkentelijk. Wij wensen de stichting Groene Beheer, redactie en directie al het succes van de wereld toe bij het vinden van een opvolger voor ‘onze’ Groene.

GERT VAN WAGENINGEN, Den Haag

Hubert Smeets (2)

Wat jammer dat je De Groene gaat verlaten. Al meer dan veertig jaar zijn wij trouwe lezers. We volgden de verrassende, frisse en vernieuwende koers van de afgelopen vijf jaar met veel plezier. Het is winst voor de NRC (gelukkig lezen we die ook). We wensen De Groene veel lezers toe en een waardig opvolger van het postuur Van Amerongen/Smeets.

TJITTE DE VRIES, ATI MUL, Rotterdam

Ehsan Jami

Belangrijkste probleem door dit hele gedoe rond Jami is dat de eigenlijke inzet van het comité inmiddels volledig uit het zicht is verdwenen, namelijk moslims die van hun geloof af zijn ondersteunen in alle sociale en familiale conflicten die dat met zich mee brengt. Kortom: het comité is mislukt, voor een deel omdat de heer Jami zich tot een slappe kopie van Hirsi Ali meende te moeten profileren. Maar we hadden Ayaan al. Inderdaad, zoveel beter.

C. VAN DER ZWAARD, via e-mail