De bovenbazen van het net
In zijn artikel De bovenbazen van het net (De Groene Amsterdammer, 10 augustus) maakt Aart Brouwer een flinke rij feitelijke fouten. Dat is spijtig, want de vraagstukken die worden aangestipt rond domeinnamen zijn wel interessant. In het artikel wordt de Stichting Internet Domeinregistratie Nederland als een semi-overheidsinstelling aangemerkt. Dit is onjuist. De Nederlandse overheid heeft juist geen relatie met sidn; de Nederlandse burgers die deze stichting hebben opgezet, medio 1995, hebben een schoolvoorbeeld geleverd van een spontaan ‘poldermodel’.
Er gaan wereldwijd enkele miljarden om in de domeinnaamhandel. Hier bestond geen wettelijk kader voor, en dat heeft in veel landen tot allerlei spontane vormen van organisatie en zelfregulering geleid, opgetuigd door academici, niet door overheden. Die vormen blijken sterk samen te hangen met de nationale cultuur. Voor de kroonprins van Tonga (.to) werd domeinnaamhandel een ‘leen’. In etatistisch Frankrijk en Japan sloeg de planeconomie toe. In China werd het een instrument voor de ‘Great Chinese Firewall’. In Zuid-Afrika een rassenruzie met graaigrage anc’ers. Voor de EU een fijn prestigeobject, waar sinds 1988 al aan werd getrokken. Arabische (semi-)dictaturen willen greep op de materie via de Verenigde Naties.
In de VS ontstond een curieuze mix van big business, Angelsaksische reguleringsaanpak, libertaire academische actiegroepen, afkeer van de Verenigde Naties en ‘zedelijkheidsdruk’ van christelijk-conservatieve politici, waarbij vooral de tere kinderziel en (kinder)porno opspelen. De in het artikel beschreven .xxx-discussie komt uit die spanningen voort.
Icann, Internet Corporation for Assigned Names and Numbers, is de culminatie van deze pogingen om internationale coördinatie te organiseren van eigenlijk vrij basale technische functies, zonder direct op interstatelijke instituties terug te vallen. De wilde interactie van zelfregulering, zakendoen en staatsdruk zonder staatsinmenging (vanwege de geliberaliseerde telecommarkt) maakt het een van de interessantste gevallen van moderne internationale samenwerking, waarbij niet de overheden het voortouw hebben genomen.
Het maatschappelijk belang van deze beslissingen moet echter ook niet overdreven worden. De kans is aanzienlijk dat het oorspronkelijke doel, het ranzige deel van internet te laten verkassen naar .xxx, mislukt.
HENDRIK ROOD, Laren (NH)
Doorlezen
Ger Groot heeft het in zijn artikel Doorlezen (De Groene Amsterdammer, 31 augustus) over aroristi en eptheta. Twee drukfouten in één zin kort na elkaar? Of heeft de bètagymnasiast Groot te veel vergeten van zijn eindexamen Grieks? Aoristus (enkelvoud), aoristi (meervoud); epitheton (enkelvoud), epitheta (meervoud).
J. ROODBOL, Voorhout