TE BELANGRIJK
Mathijs Bouman draaft door in zijn column ‘Te belangrijk’ (De Groene Amsterdammer, 30 mei). Natuur-lijk zijn er genoeg kanttekeningen te plaatsen bij de vraag of de overheid beter dan de markt in staat is om vitale maatschappelijke functies uit te voeren, maar omgekeerd geldt precies hetzelfde. Er is nog een economische variant – geen overheid en geen concurrentiemarkt: de Texelse veerboten van de TESO. Zonder winstoogmerk en eigendom van de Texelaars zelf. Nooit ook maar één negatieve opmer-king over gehoord, en dat zomaar zonder concurrentie. Neoliberaal Brussel eist echter aanbesteding, waarmee passagiers en personeel slechter af zullen zijn, de prijzen zullen stijgen en de service zal af-nemen. Dat staatssecretaris Huizenga onder druk van de Kamer wil proberen TESO te vrijwaren van aanbesteding, lijkt me niet meer dan redelijk; misschien speelt hier ook mee dat de neoliberale ridders geen zin hebben in ophef over het kapotmaken van zo’n bijzonder economisch fenomeen.
JOOST WINKEL, Leeuwarden
ZEURPIETENLAND
De kloof tussen beloften en beleidsdaden (Aukje van Roessel, De Groene Amsterdammer, 30 mei) waarvan wantrouwen het resultaat is, is volgens mij te wijten aan een neurologische disbalans, dus aan niet goed functionerende stofwisselingsprocessen in de hersenen van partijpolitici, in het bijzonder wan-neer zij zich met veel krachtsinspanning op het regeringspluche hebben gehesen. Mocht de medische wetenschap in staat zijn dit te bevestigen, dus het bewijs weten te leveren van de controverse tussen woord en daad ‘als ziekelijke aandoening’, dan is het zaak met vereende krachten op zoek te gaan naar mensen die niet lijden aan neurologische disbalans en daardoor daadwerkelijk in staat zijn het kwade adequaat te bestrijden, dus het goede te verpolitieken. Geen partijpolitici maar volbloed democraten, die de slogan ‘power to the people’ op geloofwaardige wijze handen en voeten weten te geven. Lieden die – indachtig de tijd van globalisering waarin wij leven – het uitzichtloze partijpolitieke gehakketak achter zich hebben gelaten en met elkaar bij machte zijn het algemeen belang en daarmee het universele vre-desideaal (waar de mensenrechten model voor staan) te laten prevaleren boven plaats- en tijdgebonden partij-, nationale en last but not least economische belangen, die abusievelijk ver bovenaan staan in de internationale hiërarchie van politieke prioriteiten.
WOUTER TER HEIDE, Zwolle
TAALUNIE
Onder de kop ‘Lege dop – Spookvacature van de Taalunie’ schreef Koen Kleijn (De Groene Amster-dammer, 30 mei) over de sollicitatie-ervaring van Kees Beekmans. Die ambieerde een baan als docent Nederlands aan een universiteit in Marokko. Op de website van de Nederlandse Taalunie was daarvoor een vacature verschenen. Dat is niet ongewoon. De Taalunie ondersteunt leerstoelen Nederlands aan bijna tweehonderd buitenlandse universiteiten. Regelmatig worden de vacatures daarvoor, onder vele andere, bekendgemaakt via het Taalunieversum. Maar het zijn de universiteiten die de selectieprocedu-re voeren en de aanstelling doen. Zij zijn de werkgever en zij betalen de lonen, niet de Taalunie. De heer Beekmans vond het jaarsalaris dat hem in Casablanca werd aangeboden, onvoldoende. Daarop werd een nieuwe vacature uitgeschreven. Beekmans klaagt nu de Taalunie aan en eist wachtgeld. Dat is een merkwaardige houding, en nog merkwaardiger is dat De Groene zich ertoe leent dit arbeidscon-flict eenzijdig voor te stellen, hoewel de Taalunie zich bereid heeft getoond correcte informatie over de zaak te verstrekken. Als nieuwsbericht is dit inderdaad een lege dop.
LINDE VAN DEN BOSCH,
algemeen secretaris Nederlandse Taalunie
RECTIFICATIE
Ik schrijf in mijn column ‘Gratis’ van 6 juni
dat als de schoolboeken gratis worden, de schoolboekenproducenten ongehinderd de prijs kunnen ver-hogen. Dit is niet het geval met de plannen van de huidige regering. Scholen krijgen daarin extra budget om namens de ouders boeken in te kopen. Daardoor hoeven ouders weliswaar niet meer voor school-boeken te betalen, maar die boeken worden niet gratis. De overheidsvergoeding voor de scholen is niet afhankelijk van de toekomstige schoolboekenprijs (‘lumpsum’). Daarom hebben scholen voortaan de prikkel om zo goedkoop mogelijk in te kopen, waardoor de prijs eerder omlaag gaat dan zal stijgen. Dat is in tegenstelling tot wat ik schreef. Mijn excuses voor deze onjuiste weergave van zaken.
BAS JACOBS