Caravaggio (1)
Met welke opdracht is Bert Treffers gevraagd iets te schrijven over de net geopende tentoonstelling Rembrandt-Caravaggio? Ik heb zijn bijdrage in De Groene Amsterdammer (24 februari) met stijgende verbazing zitten lezen. Ongelooflijk, dat jullie zo’n ongefundeerd schotschrift publiceren! Bert Treffers kan eenderde van zijn schuttingstuk besteden aan de terminologie waarin een tentoonstelling in Amsterdam wordt aangeprezen! Hij kan zich vervolgens uitputten in vreselijk gehuil over de mystiek van het lichaam, die niemand in de Noordelijke Nederlanden nog lijkt te willen begrijpen! Hij huilt maar door, totdat hij in de een na laatste alinea nog wel een sprankje hoop wil uitspreken voor de organisatoren van deze verderfelijke tentoonstelling – waarvoor niemand hem een bijdrage heeft gevraagd – «dat het goed komt». Godzijdank, Bert Treffers ziet nog hoop. Maar eigenlijk, zo besluit hij, is hij het er niet mee eens. Hij wil het liefst dat we niet gaan, omdat hijzelf niet is uitgenodigd.
FERRY ROOYMANS,
Amsterdam
Caravaggio (2)
Rembrandt & Caravaggio werden in De Groene Amsterdammer (24 februari) op onnavolgbare wijze behandeld door Bert Treffers. Het was een uitgelezen staaltje van elitaire intellectuele hoogmoed om op zo’n treffende wijze alleen al de affichering van deze tentoonstelling neer te sabelen.
Ik blijf echter met een vraag zitten. Wie schiet met deze gestaalde kritiek iets op? Wat moeten we in Rembrandts & Caravaggio’s naam met zo’n artikel? Volgens mij zijn het gewoon mooie schilderijen die absoluut de moeite van het bekijken waard zijn.
Misschien kunt u in het vervolg tentoonstellingen beter door minder bevlogen lieden laten beoordelen.
P.S. GUTTER, Heiloo
Marokko
Met verbazing en plezier las ik de column van Kees Beekmans (De Groene Amsterdammer, 24 februari). Afgelopen zomer was ik in Marrakesj met mijn vriendin. Ons overkwam toen hetzelfde als Beekmans en zijn Marokkaanse vriendin. Een raar klein mannetje, omgeven door lokale bewoners, deed een raar dansje en ging toen de groep rond om ons eruit te pikken. Voor ons begon hij van alles te roepen en gek te bewegen. Daarna liep hij terug naar het midden van de cirkel, terwijl het publiek ondertussen stevig aan het lachen was.
Ik was blij verrast om te lezen waarvoor wij vermoedelijk zijn uitgescholden. Ik kan u vertellen dat het geen aangename ervaring was. Twee jaar geleden was ik ook in Marokko, toen met een vriend. De manier waarop je wordt bejegend als je met een man reist is toch volkomen anders dan wanneer je reist met een vrouw. Aan de ene kant word je voor vol aangezien omdat je een vrouw hebt, aan de andere kant is het gesis en gekijk niet van de lucht. Het is eigenlijk te banaal voor woorden, maar seks zal wel een belangrijke rol spelen.
CHRISTIAAN VAN VEEN,
Amsterdam
Opheffer
Wanneer houdt dat gezever van Opheffer nou eens op? Ga je katten voeren, man! En dan dat flauwe koketteren met racisme. Groene-lezers een beetje in de gordijnen jagen. Kan Holman niet eens een keer naar Compostela lopen of zo, het liefst op zijn blote knieën. Een natte scheet: daaraan moet ik de grote Reve indachtig (God hebbe zijn dwalende ziel) denken.
DIRK VAN DEN HEUVEL, Delft