Herbalife
In het artikel «Wat de baan inhoudt?» (De Groene Amsterdammer, 3 februari) schrijft Joop Lahaise dat op de website van het Centrum voor Werk en Inkomen (cwi) banen in de piramideverkoop zouden worden aangeboden. In dit artikel wordt Adrie Koeckhoven geciteerd, die een Herbalife-distributeur beweert te zijn en banen aanbiedt via de cwi-website. Koeckhoven is echter geen Herbalife-distributeur en is dit ook nooit geweest.
Verder verwart de journalist legale multi-level netwerkmarketing, zoals dat beoefend wordt door Herbalife, met piramideverkooppraktijken, die illegaal zijn in Nederland. Piramideverkoop is gebaseerd op het rekruteren van deelnemers en richt zich niet op de verkoop van producten aan consumenten. Netwerkmarketing is wettelijk toegestaan en bevat strikte condities die zowel de consument als de distributeur beschermen. Bij Herbalife krijgen consumenten een dertig-dagen-niet-goed-geld-terug-garantie, ook als producten geopend en gebruikt zijn. Netwerkmarketing is wereldwijd een volledig legale en geaccepteerde verkoopmethode.
Herbalife produceert gewichtbeheersingsproducten, voedingssupplementen en huidverzorgingsproducten. Het bedrijf bestaat sinds 26 jaar. Wij bieden geen banen aan, maar geven distributeurs de kans om zelf een flexibele en onafhankelijke onderneming op te zetten. Herbalife heeft meer dan één miljoen Onafhankelijke Distributeurs in 61 landen en is genoteerd aan de New York Stock Exchange.
Het is betreurenswaardig dat de journalist geen contact heeft opgenomen met Herbalife, om de feiten te controleren. We zijn blij dat we met deze brief de mogelijkheid hebben dat te rectificeren.
NEIL SPIERS, Venray, vice-president Herbalife Noord-Europa
Iran
Aart Brouwer schrijft (De Groene Amsterdammer, 24 februari): «Iran, een land dat wel een vergevorderd kernwapenprogramma heeft (…)» Dan weet hij meer dan directeur-generaal El Baradei van het Internationaal Atoomagentschap, die in zijn laatste rapport schreef dat het agentschap «geen diversie van nucleair materiaal naar kernwapens of andere explosieve apparaten had geconstateerd». Een groot deel van de Nederlandse media grijpt elk bericht van anonieme Amerikaanse of Britse inlichtingenbronnen aan als een bewijs van het bestaan van een Iraans kernwapenprogramma. Misschien is het verstandig om geen kletskoek te verspreiden.
KAREL KOSTER, Utrecht
Uraniumangsten
Het betoog «De uranium mythe» (De Groene Amsterdammer, 10 februari) is een herhaling van een al elders verschenen en weerlegd herderlijk angstschrijven. Wat radioactiviteit betreft. De menselijke productie daarvan is tot nu toe een goed opgeborgen schijntje vergeleken met wat de natuur in huis heeft. Zonodig reken ik de redactie voor wat er onder elk willekeurig voetbalveld zit en hoeveel radon daar voortdurend uitwalmt.
Zolang De Groene Amsterdammer zich aan de door de jaren bewezen competenties houdt, blijft het Nederlands beste weekblad. Hardop nadenken over de nodige aanpassing van de internationale overlegorganen aan de zich nu snel uitbreidende kernenergie past daarin.
H.A. DAS, Bergen (NH)
Verdonk
Als ik Verdonk was, zou ik mijn tong afbijten voor ik het woord fraude over Taïda Pasic in de mond zou nemen. Maar zij meent dit woord wel te kunnen gebruiken. Misschien om duidelijk te maken dat zij onderscheid weet te maken tussen de mens en de minister, dat zij dus niet chantabel is voor en door persoonlijke gevoelens.
Geen enkele goede school kan goedkeuren als dat met de leerlingen gebeurt. Daar geldt wel genade voor recht. Ook leerlingen die bij een examen betrapt worden op afkijken, wat volgens de opvattingen van Verdonk «fraude» zou moeten heten, krijgen vaak nog een tweede kans. Een goede schoolleiding doet nu eenmaal alles om te voorkomen dat leerlingen onnodig schade oplopen. Taïda Pasic krijgt zo’n tweede kans niet.
J.P. TUMP, Den Haag