Europese moslims
In De Groene Amsterdammer van 9 juni beweert Aart Brouwer dat het betrekkelijke falen van de «Europese moslims» (vergeleken bij die in de Verenigde Staten) te wijten is aan het feit dat ook de hoogopgeleiden onder hen maar heel moeizaam aan een baan komen. Omdat de blanke elite liever geen moslimcollega’s wil. Moet hij naar het Verenigd Koninkrijk kijken: geen arts met een blanke huid te bespeuren. Advocaten en andere professionals met wortels in de moslimlanden zijn er ook te over. Hieruit trek ik de conclusie dat de racistische elite waarover Brouwer het heeft geen Europees, maar een Nederlands verschijnsel is.
DAVID JONES, Amsterdam
Ayaan Hirsi Ali
Het zijn niet allen «lichten» die uit Eindhoven komen. Zie de ingezonden brief van Bram Wijbenga (De Groene Amsterdammer, 9 juni). Je kunt over Ayaan Hirsi Ali veel zeggen. Zelf ben ik ook niet overtuigd dat ze altijd zuiver op de graad is (of op de graat, daar wil ik vanaf wezen). Maar dat ze niets bereikt heeft? Ik hoorde het laatst ook al in een discussie op de radio, waaraan gelukkig Jessica Durlacher deelnam, zodat er nog iemand wat relevants zei. Bijvoorbeeld dat het van onnozelheid getuigt te verwachten dat alle idealen van een politicus (m/v) binnen een paar jaar worden verwezenlijkt. Jessica Durlacher verwoordde het vast beter dan ik.
Religieuze intolerantie, importbruiden, huiselijk geweld, de ondergeschikte positie van de islamitische vrouw, inderdaad, niks bereikt. Niemand praat daar nog over, niemand weet überhaupt waar deze onderwerpen aan refereren, ze staan niet op de politieke agenda. De politieke correctheid die de discussie omtrent integratie recent nog beheerste, is zeker ook niet beïnvloed door het feit dat er een paar mensen zijn geweest (één in het bijzonder) die hun nek durfden uit te steken? Submission heeft niemand gezien.
Inderdaad, ik zie Wijbenga’s punt. Desalwelteplus zal Ayaan Hirsi Magan Isse Guleid Ali bij mij altijd welkom zijn. Ik maak mijn huis voor haar vrij, haar leugens en al haar andere onhebbelijkheden gun ik haar. Als haar levensverhaal half zo dramatisch is als het werd verteld of zelfs in ’t geheel niet dramatisch (wat ik overigens toch sterk betwijfel), als ik haar standpunten niet beaam, zíj is gedreven en waagt haar leven, voor de goede zaak.
Wijbenga hoe durf je. Welke andere nog levende politicus (m/v) heeft in zo weinig tijd zóveel echte resultaten behaald?! Ga terug naar de lopende band in de gloeilampenfabriek van Eindhoven.
YURI HALBERSTADT, Amsterdam