De protocollen van Moskou

Historicus Walter Laqueur stelt in een interessant stuk (De Groene Amsterdammer van 26 februari) vast dat in Rusland de waarheid vaak moet wijken voor ‘politieke confabulatie: de diepe overtuiging van de confabulanten dat ze de waarheid spreken en de eliminatie van iedere twijfel waar juist behoefte is aan twijfel’. Deze omschrijving past opmerkelijk goed op het voorwoord dat Laqueur schreef voor het boek Palestine 1948: War, Escape and the Emergence of the Palestinian Refugee Problem van de Israëlische historicus Yoav Gelber. Uit onderzoek sinds de jaren tachtig door de zogenaamde Nieuwe Historici blijkt duidelijk dat Israël in 1948 systematisch en op grote schaal Palestijnen op de vlucht joeg. Laqueur doet hun werk af als ‘dubbel simplistisch’ en ‘volkomen bevooroordeeld’ en Gelber als ‘uitvinding’ en ‘propaganda’. Laqueur en Gelber ijveren voor het in stand houden van de zionistische confabulatie met betrekking tot de nakba, en dat is erg jammer, want het zelfinzicht dat samengaat met het erkennen van de feiten zou Israëls opstelling jegens de Palestijnen veel welwillender maken.

DR. J.C. BOSMA, Hoogezand

De protocollen van Moskou (2)

Triest dat Walter Laqueur zo afgedwaald is van de zaak waar het om gaat: waarheidsvinding aangaande Oost-Europa. Triest dat De Groene Amsterdammer dingen klakkeloos publiceert zonder eigen waarheidsvinding over Rusland of Poetin. Triest dat men hier weer klakkeloos die onzin over de Protocollen van de wijzen van Zion aanhaalt, waardoor het geheel eigenlijk al bij voorbaat belachelijk wordt gemaakt. Wat wil de schrijver nou en wat willen jullie bereiken? Joseph Goebbels wordt erbij gehaald om de gebeurtenissen van de laatste tien jaar in Rusland te verklaren. Dat slaat nergens op. De waarheidsvinding in het Westen staat juist nu meer dan ooit ter discussie! Aangaande leugen en bedrog zullen de hoofdredacties van week- en dagbladen in het Westen toch eens naar de balk in hun eigen oog moeten kijken en dan naar de splinter in iemand anders zijn oog.

DR. IR. RIK MIN, Enschede

Schrijver van het boek 60 jaar leugens en bedrog (een analyse van de Koude Oorlog(en)), mede-oprichter van aktiekomitee Stop Medialeugens over Syrië (en Oekraïne), voormalig hoofdredacteur communistisch weekblad Manifest (1995-1996)

De rebel aan tafel

Dank voor uw stuk over het Bungehuis (De Groene Amsterdammer van 26 februari). Zoals vele andere media heeft u zich aangaande het Bungehuis in uw berichtgeving ten dele laten leiden door feitenonderzoek, ten dele door uw aannames. Het is niet zo dat ‘studenten de parallel doorhadden’ met Griekenland en daarom een spandoek ophingen. Nee, er was een demonstratie die dag uit solidariteit met ‘Griekenland’ (zo’n onhandig en gekleurd eufemisme!) en wij hadden contact met de organisatoren. Zij waren solidair met de bezetters, wij verkondigden onze solidariteit door aanwezig te zijn op de demonstratie, aldaar te spreken en een spandoek op te hangen aan het pand.

SJERP VAN WOUDEN, een van de activisten

Ordoliberalisme

Puik, die beschouwingen van Koen Haegens en Aukje van Roessel (De Groene van 26 februari) over de gevolgen van het ordoliberalisme (geordend neoliberalisme op z’n Merkel/Schäuble’s). Eén opmerking: Piketty is vanzelfsprekend een aansprekend onderzoeker, maar ik mis node een verwijzing naar Mark Blyth, wiens Austerity: The History of a Dangerous Idea pijnlijk duidelijk maakt hoe armoedig de aanpak van de crisis door onze politici is.

FRANS VAN DER HOOGTE, Amsterdam