Woke

Op 2 maart publiceerde De Groene een essay van Sarah Bracke getiteld Academische vrijheid in tijden van ‘woke’. Bracke is hoogleraar sociologie van gender en seksualiteit aan de UvA. Haar essay is een fors uitgebreide versie van het artikel Woke: Over morele paniek en wetenschappelijke integriteit dat zij op mijn verzoek schreef voor het vorig jaar verschenen boek Ben ik wel woke genoeg? Een ontdekkingstocht door het land der Social Justice Warriors. Daarin geven 27 woke-vriendelijke en woke-kritische academici uit binnen- en buitenland (vrijwel allemaal links) antwoord op de vraag of het vrije woord en de wetenschappelijke methode onder druk staan als gevolg van woke-activisme.

Bracke ‘framet’ kritiek op woke in beide artikelen als ‘morele paniek’. Maar vreemd genoeg zijn het juist de woke-vriendelijke academici die debatten met woke-critici zoveel mogelijk uit de weg gaan. De bezorgdheid van de woke-kritische academici in het boek kan zeker niet als ‘morele paniek’ weggezet worden. Zij schrijven over hoe volgens hen het woke-denken de academische vrijheid bedreigt. Sommigen schrijven over hun eigen ervaringen.

Bracke ziet wél (net als ik) het gevaar van rechts voor de academische vrijheid, maar zij ziet blijkbaar níet de ravage die woke op Amerikaanse universiteiten heeft veroorzaakt. In Europa zien we vergelijkbare ontwikkelingen. Linkse academici als Neil Thin, Ruud Koopmans en Floris van den Berg schrijven over hun ervaringen. We zien docenten die het slachtoffer worden van woke-activisten. We zien laffe universiteitsbestuurders die buigen en collega-docenten die zwijgen. Ziet Bracke dat allemaal niet?

MARTIN HARLAAR

Piraten en hun utopia

Het artikel over piraten en hun idealen van Joost de Vries in De Groene van 16 maart deed me sterk denken aan het inspirerende boek van de anarchist Peter Lamborn Wilson (1945-2022) Piraten en hun utopia. Het boek, waarin de Nederlander Jan Jansz van Haarlem een belangrijke rol speelt, gaat over de idealen van gelukzoekers, zeerovers en avonturiers. Peter Lamborn Wilson zelf was een belangrijke inspiratiebron voor Occupy, een wereldwijde beweging die vaak een sluimerend bestaan leidt, maar opstaat zodra het moet.

HENK SIEBEN, Rekken

Verkiezingen

Ook ik ben zo’n ‘populistische bbb-stemmer’, gewórden. De ene helft van mijn familie is boer en ik weet hoe ze door overheidsmaatregelen zijn gedwongen te ruilverkavelen, steeds groter te worden – enorme investeringen moesten ze doen. Ook ken ik nog de verhalen van de Hongerwinter, de ene helft van mijn familie honger, de andere helft, de boeren, gaf melk en kaas aan uitgehongerde stedelingen. En nu hebben de boeren het gedaan en ‘bezetten zij het land’. Hoe dúrven ze dit te zeggen! De wóede die als een vlam in mij oprees! Niet de boeren bezetten het land, de behoefte aan voedsel produceren bezet het land.

De overheid moet haar nederige excuses aanbieden aan de boeren en zeggen: ‘Dat het zo ver gekomen is, is ónze verantwoordelijkheid. Wij hadden al veel eerder maatregelen moeten nemen. Wij gaan de boeren helpen te vergroenen en milieuvriendelijker te produceren en kleinschaliger te worden. Wij gaan ze ook financieel steunen hierin.’ Biologische producten moeten goedkoper. De boeren die in de buurt van kwetsbare natuurgebieden wonen, krijgen ook betaald voor het onderhoud van die natuur. En natuurlijk gaan niet alleen de boeren veranderen, de hele samenleving moet mee veranderen. Géén wegen erbij en geen verbreding van bestaande wegen. Autoverkeer terugdringen, rekeningrijden. Openbaar vervoer beter en goedkoper. En vooral ook: géén uitbreiding van Schiphol, geen andere vliegvelden erbij.

GroenLinks/PvdA en bbb, ga dit samen doen. Hopelijk kunnen dan SP, CU en wie weet ook de Partij voor de Dieren aansluiten. Misschien stem ik dan volgende keer weer Groen én links.

M. DE PAAUW, Den Haag