Dubbeltjes en kwartjes

Rasit Elibol breekt in De Groene van 4 augustus een lans voor het mbo. Dat zou gelijkwaardig zijn aan hbo en universiteit, ja zelfs belangrijker en waardevoller, in het licht van de toekomst van ons land (energietransitie, zorg). Ook minister Dijkgraaf bepleit ‘nadrukkelijk’ een gelijke behandeling van mbo-studenten ten opzichte van hbo- en universitaire studenten. Flinke stappen moeten nog worden gezet: ‘bewustwording in taalgebruik, de betrokkenheid in het studentenleven en bij het opdoen van buitenlandervaring’.

Als het niet zo treurig was, zou het lachwekkend zijn. Wat een beschamende symptoombestrijding!
Ik lees niets over de oorzaken van het verschil in waardering tussen beide vormen van vervolgonderwijs en niets over de vertaling daarvan in salariëring daarna: minder hoogopgeleid zijn betekent in het algemeen domweg minder verdienen. Doen alsof dat er niet toe doet, is hypocriet. Holle woorden, die geen ander effect zullen sorteren dan nog grotere frustratie bij de mbo’ers.

HANJA OOMS
Groningen

Martin Luther King

In zijn recensie in De Groene van 11 augustus bespreekt Walter van der Kooi de film Martin Luther King vs FBI. Bijzonder is dat deze is samengesteld uit originele opnamen met commentaren van sleutelfiguren. Wat mij van mijn voetstuk heeft geblazen, is het feit dat de fbi hem al jaren 24 uur per dag observeerde en zo onder meer achter zijn promiscuïteit kwam. Dat houdt in dat hij ook geobserveerd werd op het moment dat hij doodgeschoten werd op het balkon. Vreemd genoeg heeft de fbi hierover nooit opheldering gegeven. Pas na dagen werd de dienst door de publieke opinie gedwongen in actie te komen en kwam ze op de proppen met een schutter. James Earl Ray heeft later geprobeerd zijn bekentenis in te trekken en ten slotte geloofde de familie zelf ook niet meer in zijn schuld.

CAROLA UBBEN-VERBRAAK
Groningen

Grunberg in Ter Apel

‘Na een week Ter Apel en een dag op Schiphol is mijn indruk dat de ind zorgvuldig met vluchtelingen omgaat’, lees ik in Grunbergs artikel in De Groene van 11 augustus. Is Arnon Grunberg ook aanwezig geweest bij een nader gehoor?

Bij het nader gehoor vertelt de asielzoeker waarom die bescherming vraagt in Nederland, waarom hij/zij/hen gevaar zou lopen en waarom de autoriteiten van het land van herkomst of anderen geen bescherming (kunnen) bieden. Als tolk heb ik vaak – en de laatste tijd lijkt het weer vaker te gebeuren – te maken met ind’ers die de asielzoeker in de war proberen te brengen zodat vergissingen ontstaan, wat de geloofwaardigheid van het asielrelaas kan aantasten.

Medewerkers vragen meermalen om plaatsen, namen en datums, in wollige bewoordingen. Als de asielzoeker zich vergist, is de medewerker er als de kippen bij om op die inconsistentie te wijzen en het de asielzoeker aan te rekenen, in plaats van zijn eigen verwarrende manier van vragen stellen. Ook doen alsof de medewerker de asielzoeker verkeerd heeft begrepen is een bekende tactiek. Dan vraagt de medewerker een uur later naar hetzelfde gegeven, maar verandert wat de asielzoeker heeft gezegd.

Een voorbeeld is iemand die vertelt op de vlucht te zijn voor een gewelddadige ex-partner. ‘Hoe vaak ging u bij hem op bezoek? De asielzoeker had al meerdere malen verteld dat ze bij de ex had gewoond. Ze begreep de vraag niet, ook niet nadat ik die anders formuleerde. Ik begreep de vraag en vooral de bedoeling ervan wel, maar de asielzoeker was niet bekend met de strategie van de medewerker van de ind, in tegenstelling tot wat een ind-medewerker beweert in het artikel van Grunberg.

In de Gutmensch-kalender van dit jaar las ik op dinsdag 12 juli dat er een artikel is verschenen over de werkwijze van de ind in De Groene van 27 november 2018, waarin onder meer wordt gesteld dat een afwijzing van een asielaanvraag meer op prijs lijkt te worden gesteld dan een ‘zorgvuldig’ gehoor.

Een IND-medewerker, naam bij de redactie bekend

CO2-vouchers

‘Belast kerosine normaal. Ga volgende week rekeningrijden. Stop de zeventien miljard jaarlijkse subsidie voor de fossiele industrie. Isoleer tochtige woningen, met voorrang boven het bouwen van grote huizen. Leg zonnepanelen op alle overheidsdaken. Het zijn allemaal geen voucherplannen met grote administratieve druk en privacy-problemen. Het zijn direct uitvoerbare stappen, en we hebben ze zeven jaar na “Parijs” NOG STEEDS NIET gezet.’

Aldus Dirk Bezemer in zijn column in De Groene van 10 augustus. Volledig mee eens, met slechts de kanttekening dat zonnepanelen op daken niet overal in Nederland direct energie zullen opleveren vanwege capaciteitsproblemen met het stroomnet. En een aanvulling: beginnen met het uitkopen van zeer vervuilende boerenbedrijven is óók direct uitvoerbaar. Op termijn kan de veestapel worden gehalveerd en het vrijgekomen land gebruikt worden voor energie-opwekking door zonnepanelen. Zodra de miljarden uit de stopgezette subsidie voor de fossiele industrie vrijkomen (Bezemers suggestie), worden zulke stappen bovendien ge makkelijk uitvoerbaar.

J. LAROS