Pamiri’s
Een paar maanden geleden schreef Aukje van Roessel in het zomernummer het stuk ‘Welkom bij de Pamiri’s’, over de eet- en landbouwtradities in het Pamir Gebergte van Afghanistan en Tadzjikistan en over ons boek With Our Own Hands, dat over die bijzondere plek vertelt. Het artikel eindigde met een verhuld verzoek: we zochten geld om de terugreis van de boeken naar de Pamirs te betalen. Jamila Haider en ik waren vijf jaar geleden aan het boek begonnen met als doel de oude kennis en de tradities van de Pamir-bevolking vast te leggen en aan hen terug te kunnen geven in geschreven vorm. Nu stonden er vijf ton boeken, achttienhonderd stuks, in een magazijn in Nederland, klaar om verzonden te worden. Eén voor elk dorpje, elke school en bibliotheek in de Pamirs. Grote ontwikkelingsorganisaties, ministeries en andere organisaties die zich inzetten voor onderwijs en cultuur in dit gebied konden ons niet helpen. Drie van uw lezers deden dat wel.
Twee van hen gaven geld om het transport te betalen en een korte documentaire te maken over de reis en aankomst van de boeken. Een derde bood aan de boeken zelf met een busje naar de Pamirs te rijden en bij elk dorpje langs te gaan. Maar vijf ton… dat is een grote bus.
Inmiddels ben ik bijna drie weken in de Pamirs, Jamila is net weg. We hebben mensen het boek zien omhelzen en aaien. Sommigen moesten ontzettend lachen, omdat ze voor het allereerst de namen van hun oude recepten geschreven zagen. En sommigen huilden, omdat veel van de oudjes met wie we destijds spraken en wier foto’s in het boek zijn opgenomen inmiddels zijn gestorven.
Ik schrijf dit briefje in een schilderachtig mooi dorpje in de Afghaanse Darmorakht Vallei. Voor het eerst zijn dit jaar ook hier de Taliban gekomen. Ze hebben geld en schapen van de mensen geëist. Ik vraag me af hoe lang nog tot ook hier de dingen veranderen. Maar de mensen hier zijn minder pessimistisch: de Pamiri’s zullen nooit veranderen, zeggen ze. Nou goed, en anders hebben ze altijd nog ons boek.
Met innige dank, ook namens de Pamiri’s,
Frederik van Oudenhoven
Herstel
In het artikel ‘Opstand van de zombie-schilderkunst’ van Arjan Reinders (De Groene van 29 oktober) is de afscheidstentoonstelling La grande parade in het Stedelijk Museum toegeschreven aan Wim Beeren. Deze tentoonstelling was de afscheidstentoonstelling van museumdirecteur Edy de Wilde.
De problemen van de toekomst
Er is een fout geschreven op de voorpagina van De Groene Amsterdammer van 14 oktober. Er staat namelijk ‘Hoe lossen we de problemen van de toekomst op?’ De fout is dat je de problemen van de toekomst niet kan oplossen. Want je kan problemen van de toekomst niet oplossen, je kan ze alleen maar vermijden of voorkomen. Dit was de fout die ik heb opgemerkt.
SAMUEL BOLOMEY, Amsterdam, 10 jaar oud
Economische mythes 2
Wat bedoelen mensen als ze zeggen dat iets ‘goed voor de economie’ is? Goed voor bedrijven, voor de werkgelegenheid, voor export, voor innovatie? Is meer marktwerking altijd beter? Hoe zit dat dan met ongelijkheid? Is de economie er voor de mensen, of zijn wij er voor de economie? Deze vragen staan centraal op de tweede avond in de serie Economische mythes, op donderdagavond 19 november in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam. Mirjam de Rijk ontvangt de econoom Robert Went, de hoogleraar pluralistische ontwikkelingseconomie Irene van Staveren, en Lorenzo Fränkel, oprichter van Student Initiative for Rethinking Economics. Ook wordt het boek 51 mythes over wat goed zou zijn voor de economie van Mirjam de Rijk gepresenteerd.
Donderdag 19 november, aanvang 20.00 uur. Toegang gratis. Opgeven via dezwijger.nl.