Cliteur

‘Leve de satire, leve de spotprententekenaar’, schrijft Chris van der Heijden in zijn artikel over Stolker en Cliteur (in De Groene van 10 december). Toch wringt het soms. Satire en spot kunnen vol humor zitten. Maar satire en spot kunnen ook bijtend en pestend zijn, wat we kinderen juist proberen af te leren. Het kan getuigen van een bekakt soort gevoel van superioriteit. De auteur zegt eigenlijk: zie eens hoe verlicht ik ben en hoe dom/ouderwets de ander. Dan wordt doelbewust beledigen plots vrijheid van meningsuiting. Verbieden is geen optie, maar het kan mij gestolen worden.

Voor mij is vrijheid van meningsuiting onlosmakelijk verbonden met argumentatie. Ook bij spotprenten. Kun je dat niet, dan is dat pure armoede.

HENK KRAAIJENBRINK, Borne

Cliteur (2)

In het artikel over Cliteur en de academische vrijheid (in De Groene van 10 december) werd een term gebruikt die wat verwarrend kan zijn: ‘universitair docent’. Natuurlijk is iedereen die onderwijs geeft op een universiteit een universitair docent, of je nu professor bent of iets anders. Maar, universitair docent is ook een universitaire rang, afgekort UD. In de ‘zaak’-Cliteur gaat het niet om een UD, maar om een hoogleraar. Dat is toch wel weer wat anders. Iemand met zo’n functie heeft meer invloed op het onderwijs en het onderzoek in een afdeling/expertisegroep/leerstoelgroep/departement dan een UD. Professor Cliteur is een van de docenten van een vak dat binnen de opleiding rechtsgeleerdheid van de Universiteit Leiden deel uitmaakt van de leerlijn juridische kernvaardigheden, zo zegt de website; een niet onbelangrijke leerlijn dus. Dat de rector van de betreffende universiteit ongerust is na de berichten over de banden van Cliteur met een groep die – naar het schijnt – antisemitisch gedrag lijkt te tolereren, begrijp ik daarom wel. De titel van Van der Heijdens artikel (‘Waar het niet wrijft, kan het ook niet glanzen’) begrijp ik daarom niet.

TONI RIETVELD, Harlingen

Cliteur (3)

Opmerkelijk vind ik dat Chris van der Heijden nergens aangeeft zelf een spreker te zijn geweest op een bijeenkomst van Forum voor Democratie (namelijk in oktober 2015). Terwijl één eenvoudige zoekopdracht in Google ons dit vertelt. Hetzelfde overigens viel mij op aan een recente gast bij Buitenhof. Zo sprak ook Ad Verbrugge over Paul Cliteur en de academische vrijheid, zogenaamd vanuit een neutrale positie. Maar ook hij was een spreker bij de partij van Baudet (in juni 2017) zoals de Facebook-pagina van JFVD ons met een filmpje toont. Dit maakt dat ik mij afvraag wat het vertrekpunt van beide heren in deze discussie nu eigenlijk echt is.

ANNE-METTE JURGENS, Dordrecht

Elias Canetti

Geweldig genoten van het artikel van Marcel ten Hooven (in De Groene van 10 december) over democratie na corona. Hierin wordt Elias Canetti’s Macht en massa uit 1960 aangehaald. Ik heb het uit mijn boekenkast gehaald en het nogmaals bekeken. Vooral de laatste pagina van de epiloog kwam me zeer verontrustend voor. Het leek of ik over de geestesgesteldheid van de Amerikaanse president Trump las. En ik realiseerde me dat deze zeer labiele man nog tot 20 januari 2021 de rode knop vanuit het Witte Huis kan bedienen.

De onlangs voltrokken vijf doodvonnissen demonstreren zijn voortgezet functioneren als ongeleid projectiel! En de onheilspellende gedachte kwam bij me boven dat deze man op 19 januari 2021 weleens iets richting China zou kunnen proberen. Als 85-jarige ontbreekt mij de energie om het bovenstaande uitvoeriger aan de orde te stellen, maar misschien kan een van uw redacteuren er iets mee.

FRANS VAN DER MADE, Roden