Levental & Koolmees

Het is zeer terecht dat Bas van Putten in zijn artikel over klassieke muziek in coronatijd (in De Groene van 28 januari) Ekaterina Levental en Chris Koolmees er even, naast anderen, bovenuit getild heeft. Zij besloten al een aantal jaren geleden een ander pad te gaan. Weg van de selectieve spotlights van het Randstad-podium en ver buiten het bereik van de sputterende subsidiekranen, tot in het diepste duister van het achterland. Daar waar zomaar echte mensen blijken te wonen die zich laten raken en daar ook hartelijk blijk van geven.

Heel goed dat we eens een inkijkje krijgen in de stoutmoedige aanpak die Chris en Katja kozen en die zij met verbazingwekkende toewijding en volharding (waar halen deze mensen de energie vandaan?) wisten vol te houden. Ik kan daar alleen maar diep respect voor hebben. Dit zijn echte helden en dat is nu ook eens luid en duidelijk aan de wereld bekend gemaakt. Uitstekend!

Ik zou willen zeggen: ga vooral zo door en blijf mensen inspireren van Hippolytushoef tot Vijlen en van Sint Anna ter Muiden tot Hongerige Wolf, want de wereld ligt aan jullie voeten.

ALBERT VAN HOUWELINGEN, Zwolle

Marblemania

Jammer dat Joost de Vries in ‘In medias res’ (in De Groene van 28 januari) voorbij gaat aan de onfrisse manier waarop John de Mol het programma Marblemania van de bedenkers heeft gejat. Want in plaats van een zak geld is hun een zak vol beloftes voorgehouden, en vervolgens mogen zij toekijken hoe De Mol hun YouTube-kanaal door een stel van zijn tamme BN’ers laat kopiëren op tv en hun ideeën aan het buitenland verpatst als een eigen format. Why not mag dan klinken als een waardevrije vraag, op z’n minst had de auteur het jatten van het knikkerbaanconcept kunnen vermelden als John de Mols Why Not-moment.

BOTE DE JONG, Terontola (Italië)

Consequent in Den Haag?

Aukje van Roessel heeft het in de rubriek ‘In Den Haag’ over de Kamerleden die ‘draaikont’ (mijn benoeming) Wilders niet aanpakken op zijn inconsequente houding inzake strenge maatregelen ten einde het coronavirus te beteugelen. Dat is in z’n geheel niet verbazingwekkend aangezien Kamerleden collega’s zelden of nooit aanspreken op inconsequent gedrag. Neem bijvoorbeeld de heer Omtzigt himself. In het verleden (op archiefbeeld te vinden) hamerde hij op keiharde aanpak van fraudeurs. En Rutte zelf is de aanjager van de fraudebestrijding met zijn eigen taskforce. Dus mij verbaast het niets, het zit ingebakken in het soort.

ERIK VERMUE, Ankeveen

Een zwerfhond met manieren

Hubert Smeets schrijft in De Groene Amsterdammer van 28 januari in zijn essay over medeoprichter van D66 Hans van Mierlo: ‘Op drie niveaus – sociaal (samenleving), politiek (ideologie) en bestuurlijk (beleid) – liet Paars sporen na. Een paar wapenfeiten: (…) Op het snijvlak van geld en moraal realiseerde Paars een ruimere Winkeltijdenwet (1996). (…) Ook qua sociaal-economisch beleid was Paars niet voor de poes. Het nam de uitbreiding van Schiphol (1995) en de aanleg van de Betuwelijn tussen de haven van Rotterdam en het Ruhrgebied (1996) ter hand.’ Zet daar D66-wapenfeiten van recenter datum tegenover – verhoging van het btw-tarief op groente en fruit (2019) en instemming met een iets latere avondklok dan gepland (2021) – en Smeets’ slotzin klinkt ietwat pathetisch: ‘Tegenover de grafdelvers van de pluriforme democratie is democratisch revanchisme geboden.’ Misschien kunnen we het houden op: ‘D66-politici ondanks meeste Kamerzetels sinds 1998 nog niet op niveau-Van Mierlo.’

J. LAROS