Caïro – Zeven agenten in burger vielen vroeg in de avond het kantoor van Townhouse Gallery binnen.

Onaangekondigd en zonder huiszoekingsbevel doorzochten ze het progressieve kunstencentrum in hartje Caïro. ‘Ze namen computers en tentoonstellingsmateriaal mee’, vertelt Alexandra Stock (31), die twee jaar geleden voor het centrum ging werken. ‘Een reden voor hun inval gaven ze niet. De enige info: dat ze door de censuurautoriteiten waren gestuurd.’

Townhouse moest onmiddellijk de deuren sluiten, net als zusterorganisatie Rawabet Theatre. Beide plekken stonden bekend als pleisterplekken voor de linkse jeugd en Egyptische activisten. Het zijn slechts twee van de vele etablissementen die inmiddels de deuren hebben moeten sluiten.

Kort na de inval bij Townhouse vond nog een huiszoeking plaats, ditmaal bij de controversiële uitgeverij Merit. Met kantoren vlak bij het Tahrirplein was de uitgeverij tijdens de revolutie een open huis voor activisten van het plein. Ook hier werden documenten in beslag genomen en een werknemer gearresteerd. ‘Niemand geeft uitleg’, aldus Mohamed Hesham, oprichter van de uitgeverij. ‘Maar wij blijven de droom van een land met brood, vrijheid en sociale rechtvaardigheid nastreven. Onze projecten blijven doorgaan.’

President Abdul Fatah al-Sisi wil het land redden uit de chaotische naweeën van de revolutie. Het neerhalen van de koffiehuizen draagt volgens hem daartoe bij. Hij stelt stabiliteit centraal, niet de democratie of de sociale rechtvaardigheid waarvoor Egyptenaren vijf jaar geleden massaal de straat op kwamen. De wil van het volk is bijzaak. Zo bleek onder Moebarak en zo blijkt nu ook onder al-Sisi.

De regering-al-Sisi heeft onderhand alle oppositiegroepen schaakmat gezet en de publieke ruimte voor elke vorm van protest afgesloten. Ook de koffiehuizen, de uitzonderlijke plekken waar men het nog eens over politiek durfde te hebben, moesten eraan geloven. Een tiental tafels, wat stoelen en een verfrommeld tinnen afdakje aan de kant van de weg is alles wat overblijft van zo’n koffiehuis in het centrum van Caïro. De politie veegde het net als veel andere koffiehuizen letterlijk van de straat.

Maar hoe agressief het veiligheidsapparaat ook toeslaat, de drang naar verzet is niet verdwenen. De buren zijn een paar stoelen gaan halen en hebben zich naast het puin verzameld. Ook zonder koffiehuizen, kunstencentra en uitgeverijen gaan de gesprekken door.