Wel eens een vrouw-met- griep meegemaakt? Zij staat met 39 graden koorts de vaat te spoelen, omdat hij ongetwijfeld het diggelwerk uit zijn poten zal laten vallen. De man-met-griep ligt daarentegen met 37 graden koorts in zijn bed te kreunen en te steunen of de wereld vergaat, onderwijl bedelend om aandacht en versgeperste jus d'orange.
Vrouwen lijden echt. Zij baren in pijn onze kinderen die vervolgens door haar (niet door hem) worden opgevoed. Ondertussen slikt zij, om te voorkomen dat het kindertal uit de hand loopt, de pil, een chemomonstrum waar zij vroeg of laat baarmoederkanker van krijgt.
‘Hoho!’ roept de man. ‘Overdrijf niet zo! Dat zal eerst moeten worden bewezen. Als ze ooit een pil voor ons, mannen, zouden uitvinden, zou ik zonder problemen…’ Het is gemakkelijk praten, in de veilige wetenschap dat je, als man, toch niet over een baarmoeder beschikt.
Nee, voor een pil zijn wij, mannen, niet bang. Wij storten al zoveel levensbedreigende rotzooi in ons lichaam, van zware shag tot ouwe klare, dat wij die pil manmoedig zouden durven trotseren. Maar zo'n prik? Moeder! Help! Dat doet pijn! Bovendien dreigt het onze roomblanke billetjes te ontsieren, terwijl wij er daarnaast kaal van worden en er een middelbare-mannenbuik van krijgen.
Dus aan ons lijf geen polonaise!
Hoe had de wetenschap zich trouwens de praktische uitwerking van dat anticonceptiegeprik voorgesteld? Nederland telt naar schatting vier miljoen mannen in de leeftijdscategorie der geslachtsrijpen, een term die helaas aan het abattoir doet denken, maar dit terzijde. Ik sla even aan het cijferen. Twee miljoen onzer legt de verantwoording gemakzuchtig bij de pilslikkende partner. Een miljoen onzer blijft zich van het lustbeder vende latex bedienen. Resteert, in theorie, een miljoen prikwilligen, een onoverzienbare mensenmassa die wekelijks de wachtkamers zal overbevolken, zodat de neusverkoudheden en blaasontstekingen ernstig in het gedrang zullen komen.
Het blijft sukkelen met de anticonceptie. Herinnert u zich nog dat, natuurlijk geheel geflopte, vrouwencondoom? Dat bleek in het gebruik nog verschrikkelijker te zijn dan het traditionele, naar een Shell-tankstation ruikende, mannencondoom.
De pil voor vrouwen. De prik voor mannen. Zij veroorzaken meer problemen dan zij vermogen op te lossen. Allemaal de schuld van ons, mannen, die in ruil voor die drie kwart minuut durende elektroshock in de testikels bereid zijn door roeien en ruiten te gaan. Terwijl er al eeuwenlang een echt veilige vorm van anticonceptie voorhanden is. Men neme, ‘smorgens vroeg bij het wakkerworden, de hand van de partner en men zegge hem/haar dat hij/zij de aardigste mens ter wereld is.
En klaar ben je!