Nu heeft hij een programma gemaakt rond ouders die hun kind dat ernstig gehandicapt dreigde te raken, hebben laten sterven. Daar heb ik geen mening over, dat gaat volgens mij alleen die mensen en hun huisarts aan. Maar je kunt op je vingers natellen dat een officier van justitie tot vervolging van die mensen en hun huisarts zal overgaan. Waarom het echtpaar dit op televisie wilde vertellen, gaat mij niet aan.
Wat me wel aangaat is dat Paul Witteman die mensen niet heeft geweerd uit zijn programma. Hij kon immers zeker weten dat dit verregaande consequenties zou hebben en had die ouders moeten beschermen tegen zichzelf. Dat hij meedoet aan de walgelijke mode van reality-tv, valt me al erg van hem tegen. Maar dat hij zonder enige ethiek dit soort dingen toelaat, vind ik schandalig. Heeft hij geen enkel gevoel van verantwoordelijkheid jegens zijn gasten? Gaat het hem niks aan wat de gevolgen zullen zijn? Mag hij te ver gaan? Kennelijk wel. Stuitend.
Ik moet hem overigens bedanken voor het eerste deel van dit stukje. Het is van hem gegapt, namelijk uit een kolom in de Vara-gids die hij heeft geschreven over Catherine Keyl, waarin hij haar werkwijze aan de kaak stelt. Ook geen goed programma, maar laat hij toch vooral naar zichzelf kijken.
Rubriek
Reality
Vooropgesteld: ik heb niets tegen Paul Witteman. Integendeel, hij lijkt me een intelligente, aardige man die zijn achtergrond gebruikt om, in de regel, de juiste vragen te stellen aan de gasten in zijn praatprogramma. Hij weet met pikante onderwerpen (incest, dood, misdaad) veel kijkers te verzamelen en dat is een knappe prestatie. U moet weten, het is niet makkelijk om een boeiend televisieprogramma te maken. Zolang Paul Witteman zich niet in dark rooms begeeft of in de wereld van de lederseks, kijk ik naar zijn programma, soms.
www.groene.nl/1995/39