Vervolgens komt er iemand anders die zegt de werkelijke eigenaar te zijn van wat bij mij thuis staat, maar niet van wat buiten mijn huis is. De koper negeert degene die zegt thuiseigenaar te zijn. Ik houd vol eigenaar te zijn.
De koper laat zich niet deskundig adviseren en koopt. Achteraf blijkt de thuiseigenaar gelijk te hebben.
Wie deugen er allemaal niet in deze handel? De juristen die geadviseerd hebben. De koper, want die heeft zich niet goed laten adviseren. Ik, want ik heb iets verkocht wat slechts ten dele van mij is en ik heb toch het volle bedrag geïncasseerd.
Processen en kort gedingen volgen. Alles wordt tot op de bodem uitgezocht. Er volgen schadeclaims, beroepen op bankgaranties, kort gedingen, procedures en pogingen tot bemiddeling en regeling.
Wie varen er wel bij? Advocatenkantoren. Hoe meer ruzie in het land, hoe meer claims, hoe meer werk. Daarom tieren advocatenkantoren de laatste jaren zo welig. Er zijn steeds meer conflicten. En omdat er ook steeds meer middelmatige advocaten zijn, deugen de adviezen niet altijd. En omdat er steeds meer ijdele mensen zijn die voorzitter worden van iets waar ze geen verstand van hebben, zoeken die de zaken niet voldoende uit en nemen genoegen met een adviesje, ondanks tegengeluiden van betrokkenen.
De enige die echt kan genieten is Willem van Kooten, hij heeft op tijd zijn aandelen verkocht. Kunnen die idiote bedragen waarvoor voetballers en wedstrijdrechten verkocht worden nu eindelijk omlaag? Het wordt toch nooit meer zoals vroeger.
Rubriek
Rechten
Stel iemand wil iets van me kopen. Stel diegene vergewist zich niet van te voren of ik wel eigenaar ben van wat ik verkoop. Stel ik stel dat ik eigenaar ben.
Uit: De Groene Amsterdammer van
www.groene.nl/1996/50
www.groene.nl/1996/50