Volgens de andere wet, de WBEAA, moeten grotere werkgevers bijhouden hoeveel werknemers in de zin van deze wet allochtoon en niet-allochtoon is. Werknemers kunnen weigeren zich te laten registreren. De in Grewels bijdrage genoemde vrouw valt echter niet onder de noemer van allochtoon volgens deze wet. Er wordt de laatste maanden met name van werkgeverszijde hard geageerd tegen de WBEAA - en nauwelijks tegen de in dit kader veel verder gaande wet op de Identificatieplicht - met veel sentimenten, onjuiste beweringen en veronachtzaming van de aanleiding van deze wet: tegengaan van racisme op de arbeidsmarkt. Het is dan ook een verademing dat in hetzelfde nummer van De Groene Piet Leenders dergelijke reacties met ‘nonsens’ afdoet.
Heemstede, SIEP VAN DER WERF
Rubriek
Registratie (2)
Onder het kopje ‘Waanzin’ (De Groene van 7 juni) ageert Annemarie Grewel op een demagogische wijze tegen de Wet Bevordering Arbeidsdeelname Allochtonen{ (WBEAA). Ze schrijft over een ‘verplichte registratie van herkomst en afkomst’, die een in Indonesie geboren mevrouw zo raakt dat ze zelfs specialistische behandeling behoeft (kind in Jappenkamp, vader bezweken aan de Birma-spoorweg). Dat heeft niets met de wet te maken. Grewel haalt waarschijnlijk twee dingen door elkaar: de wet op de Identificatieplicht en de WBEAA. Volgens de wet op de Identificatieplicht moet iedereen zich in een aantal situaties kunnen legitimeren en zal haar werkgever over een afschrift van haar identificatiedocumenten moeten beschikken. Daarmee is zij gewoon Nederlandse, en geen allochtoon of migrant of elders geborene. Die termen slaan ook niet op deze wet.
www.groene.nl/1995/25