Van de eerste is de identiteit nog steeds in mist gehuld, van de tweede weten we dat hij sinds zijn bestseller Gomorra (2006) onder permanente bewaking staat. De Camorra, de Napolitaanse tak van de maffia, was niet blij met zijn onthullingen. En als de Camorra niet blij is, loop je levensgevaar.

Na Gomorra heeft Saviano (37) even geprobeerd om afstand te nemen van Napels. Maar zijn boek over de internationale cocaïnehandel bracht bij lange na niet zoveel opwinding teweeg als zijn Napels-producten (Gomorra het boek, de film en de tv-serie). Saviano is de chroniqueur en bedenker van de nieuwe Godfather-mythe. Palermo/Amerika is ingeruild voor Napels en zijn in trainingspakken gehulde, moddervette, bloeddorstige monsters uit de flatgebouwen van de periferieën rond Napels zijn de maffia 2.0. De hele wereld smult ervan. Terug naar Napels dus, dat heeft Saviano goed begrepen.

Sinds 10 november ligt La paranza dei bambini (De kinderen in de sleepnetten) in de Italiaanse boekwinkels. Een roman deze keer, omdat hij de drempel tussen journalist en schrijver al zo lang over wilde. Eerste oplage driehonderdduizend, binnen vier dagen nummer één op de Italiaanse bestsellerlijsten. En een totale hysterie rond Saviano, die door het land reist als een rockster. Waar hij verschijnt moeten maxischermen buiten op het plein worden opgetrokken omdat de boekwinkels de aanloop niet aankunnen. In de Napolitaanse volksbuurt La Sanità (waar de Camorra regeert) was het succes zo groot dat Saviano buiten op het plein is gaan signeren, met alle risico’s van dien. Idem in Rome, Milaan, Pavia, en voor wie nog niet genoeg heeft, verschijnt hij ’s avonds in de talkshows.

De kinderen in de sleepnetten zijn de puberjochies die als killers door Napels lopen met mitrailleurs en machinegeweren, de nieuwe strategie van de Camorra. ‘Mijn boek gaat over een mensheid die de hoop dat je best doen tot iets kan leiden heeft opgegeven’, aldus Saviano. ‘Dan rest alleen nog: pakken wat je pakken kan, beter één dag als een leeuw geleefd dan een leven zonder hoop. Het gaat over de wereld die we voor onze kinderen hebben gemaakt.’