Washington – De aanstaande tussentijdse verkiezingen (‘midterms’) worden gezien als een referendum over het functioneren van president Trump. De zwevende kiezer die tevreden is over de oranje man in het Witte Huis stemt Republikeins – wie niet, Democratisch. Uiteraard is dat niet het enige waar het lokale kiezers om draait. De strijd om een Senaatszetel namens de staat Florida gaat bijvoorbeeld over belangenverstrengeling en de vraag: welke kandidaat is meer verantwoordelijk voor het rode en groene slijm in een deel van Florida’s wateren?

De twee kandidaten zijn de huidige gouverneur van de staat, de Republikein Rick Scott (65), en de zittende senator, de Democraat Bill Nelson (76). Beiden wordt corruptie of op z’n minst belangenverstrengeling verweten. Scott vergaarde zijn aanzienlijke vermogen als ceo van een keten private zorgklinieken, die vlak na zijn inauguratie als gouverneur in 2011 profiteerde van wetgeving die hij zelf had geïntroduceerd en goedgekeurd. Nelson was in 2009 de Democratische senator die weigerde te stemmen voor de invoering van Obamacare, tenzij de zogenaamde ‘publieke optie’ uit het wetsvoorstel zou worden geschrapt. Omdat Obama destijds zijn stem nodig had, gaf hij toe, met als gevolg dat de Amerikaanse overheid geen zorgverzekeringen mag aanbieden. Dat scheelde de zorgverzekeraars, die sindsdien de premies flink hebben opgeschroefd, een geduchte concurrent. Nelson was een van de grootste ontvangers van campagnedonaties uit de zorgsector.

Beide kandidaten zijn dan ook verre van populair en het helpt niet dat het water in de staat ernstig lijdt onder extreme algengroei, die ervoor zorgt dat zout water rood kleurt en zoet water groen. De algengroei, die zich manifesteert als een slijmerige substantie, is op zich een natuurlijk fenomeen, dat echter door de toenemende industriële vervuiling in de staat extreme vormen heeft aangenomen. En die vervuiling is niet los te zien van het versoepelen van milieuregulatie door de Republikein Scott. Diens tegenargument is dat Nelson in Washington niet hard genoeg zou hebben geijverd voor meer federale fondsen om het slijm te bestrijden.

Doorslaggevend is het stemgedrag van de latino’s in de staat, waarvan een groot deel van Puerto Ricaanse afkomst is. Zij zijn niet vergeten hoe Trump zich over Latijns-Amerikaanse immigranten uitlaat en hoe hij stug het dodenaantal in Puerto Rico bagatelliseert nadat orkaan Maria er huishield. Niet voor niets roept Scott voortdurend: ‘Ik ben niet Donald Trump.’ Dat verandert echter niets aan de kleur van het water.