De Turkse schrijfster Perihan Magden heeft zich over deze kwestie gebogen en liet in een opiniestuk weten dat ze mededogen heeft met het ‘monster’ dat vorige week in zijn cel zelfmoord pleegde. Nu hebben de Turken na de dood van de jongeman een nieuw object om te haten: de schrijfster die het voor hem opneemt.
De gruwelmoord in kwestie vond vijf jaar geleden plaats. Er ging een uitzonderlijk liefdesverhaal aan vooraf. De tiener Cem was namelijk een van de twee zonen van de steenrijke familie Garipoglu. Het meisje Munevver, waar hij verkering mee kreeg, was een meisje uit een van de achterstandwijken van Istanbul. De jongen die in dure auto’s reed en in Rusland het Russisch en in China het Chinees had geleerd, toonde opeens interesse in Munevver en vroeg haar mee uit. Na een paar maanden verkering vond de moord plaats die het hele land deed rillen van afschuw.
Garipoglu werd tot 24 jaar gevangenis veroordeeld. Omdat hij tijdens de daad zeventien jaar was en recht had op strafvermindering kon hij erop rekenen als jonge dertiger weer vrij te zijn. Maar Cem Garipoglu hield het niet meer uit in zijn cel en deed een plastic tas over zijn hoofd, knoopte die vast met een touwtje en was zo vastberaden om dood te gaan dat hij dat plastic niet meer van zijn hoofd heeft gerukt.
In een opiniestuk liet schrijfster Magden weten dat twee jonge mensen slachtoffer zijn geworden van de ‘jungle’ die Turkije is. Volgens haar heeft Garipoglu te lang in het buitenland geleefd om niet door te draaien toen hij terug was in het moederland. De hypocriete omgangsvormen die de doorsnee Turk machtig is, waren hem vreemd. De dader was in haar ogen ook een slachtoffer van een samenleving in delirium.
Dat de familie van het vermoorde meisje een rechtszaak tegen Magden zou aanspannen was te verwachten. Maar ook de feministische beweging reageerde verontwaardigd. Want Magden meldt dat het meisje met een andere man had geflirt, dat ze namaaknagels droeg, dat de jongen een zeer duur verjaardagsfeest voor had georganiseerd…
Door de politieke omwentelingen verkeert het land volgens Magden in een delirium. Volgens haar critici is de bekende schrijfster niet minder gek dan de rest.