De Leider zat ten slotte in de put.

Het bordspel blijkt ineens de echte wereld.

Een plakbaard, de vermomming op het speelveld.

Wie hoge ogen gooit is plotsklaps blut.

Wat restte was een zelfverkozen cel.

Twee meter breed, één meter tachtig hoog.

De dollar, uit het land dat hem bedroog,

was zijn matras en plee, kortom, de hel.

«We hebben hem!» — de Schoft is opgepakt.

Hoe komen de tirannen aan hun eind?

Helaas — meestal gewoon: ernstig verzwakt.

Een geest die plotseling uit een put verschijnt.

Stop hem snel terug in de benauwdste fles.

Naargeestig was die geschiedenisles.